Αριστούργημα. Μόνο έτσι μπορεί να περιγραφεί το συγκεκριμένο μαύρο διαμάντι. Για να κάνουμε και μια μικρή αναδρομή, οι Vinterland ιδρύθηκαν το 1992 και δύο χρόνια μετά κυκλοφόρησαν τα demos “A Castle So Crystal Clear” και “It’s Here I Belong”. Το 1995 ηχογράφησαν το δίσκο που έμελλε να είναι και ο μοναδικός τους, αφού το 1998 διαλύθηκαν.
Το “Welcome My Last Chapter” βγήκε το 1996 και ενώ δεν μπορώ να ξέρω τι αντίκτυπο είχε τότε στην σκηνή, ξέρω με σιγουριά ότι εδώ και αρκετά χρόνια θεωρείται απαραίτητο άκουσμα το οποίο προσκυνούν ουκ ολίγοι οπαδοί του black metal ήχου. Ή για να είμαι πιο ακριβής, του melodic black metal ήχου αφού οι Σουηδοί είναι φανερά επηρεασμένοι από τους συμπατριώτες τους και πρωτεργάτες του συγκεκριμένου ήχου, Dissection.
Για τη μουσική δεν έχω να αναλύσω και πολλά. Τα παγωμένα riffs και η μελαγχολική ατμόσφαιρα που διακατέχει το album είναι εξαιρετική. Τόσο στα πιο γρήγορα σημεία όσο και στα πιο αργά. Η έμπνευση που είχε το συγκρότημα είναι το κάτι άλλο και δεν χρειάζεται πάνω από μία ακρόαση αν είσαι οπαδός του ήχου για να σου κολλήσει στο μυαλό κάθε μελωδία και κάθε εναλλαγή στις συνθέσεις. Τα πενήντα λεπτά που διαρκεί στο τέλος μοιάζουν λίγα, αφού η ακρόαση περνάει χωρίς να το καταλάβεις.
Η συγκεκριμένη επανακυκλοφορία πιστεύω ήταν κάτι το απαραίτητο, αφού δεν βρίσκεται τόσο εύκολα και σε λογική τιμή το αρχικό δισκάκι. Είχε υπάρξει άλλη μία το 2010 για την επέτειο των δεκαπέντε ετών από την αρχική κυκλοφορία με bonus την διασκευή στο “Freezing Moon” των Mayhem και, δυστυχώς, εντελώς διαφορετικό εξώφυλλο. Η έκδοση της Black Lodge διατηρεί το αρχικό και το remaster που έχει υποστεί έχει γίνει με τέτοιο τρόπο που δεν αλλάζει καθόλου την αρχική ατμόσφαιρα και εμπειρία της ακρόασης.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ο πολυπράγμων Dan Swanö είχε παίξει κάποια πλήκτρα στο δίσκο και είχε αναλάβει όλα τα στάδια της παραγωγής στα Unisound Studios ενώ ο αρχικός τίτλος ήταν “Wings Of Sorrow” αλλά επειδή στο εξώφυλλο έγραφε “Welcome My Last Chapter”, ο κόσμος μπερδευόταν και η μπάντα εν τέλει τον άλλαξε. Ίσως ήταν και προφητικό, αφού αυτό ήταν και το τελευταίο κεφάλαιο στην πάρα πολύ σύντομη δισκογραφία τους.
Βέβαια, το συγκρότημα από το 2011 έχει επανενωθεί με την αρχική σύνθεσή του, δηλαδή τους D. F. Bragman (κιθάρες, μπάσο, φωνητικά), Pehr Larsson (κιθάρες, δεύτερα φωνητικά) και Andreas Jonsson (drums) και έχει δώσει κάποιες συναυλίες. Πλάνα για νέο δίσκο δεν ξέρω αν υπάρχουν αλλά είναι δυνατόν να ξεπεράσουν αυτό το έπος; Αν είσαι οπαδός του black metal και για κάποιο λόγο δεν το έχεις ακούσει ακόμα, μην χάνεις ούτε δευτερόλεπτο.
10/10
Γιώργος Τερζάκης
geo.terzakis@gmail.com
