Νέα hard rock μπάντα από τα πάτρια εδάφη. Και αρκετά καλή περίπτωση για κάποιον που θέλει κάτι πιο διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Παρόλου που έχουν παρουσιαστεί από πολλούς ως 80’s rock-oriented σχήμα, μπορώ να πω ότι δεν περιορίζονται μόνο εκεί. Ολίγον ανορθόδοξο, αν σκεφτούμε πως έχουν παίξει με τρανταχτά ονόματα εκείνης της εποχής, όπως Dokken, White Lion και Bonfire. Το “Meat N’ Greed” αν και σε πληθώρα σημείων ηχεί σαν κλασική hard rock κυκλοφορία, είναι οι μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά. Για παράδειγμα, η εφετζίδικη έναρξη με το “No Space Love” σου δίνει να καταλάβεις πως οι W.A.N.T.E.D. δεν επιθυμούν να ακολουθήσουν πλήρως τα “sex, drugs & rock n’ roll” στερεότυπα, μοντερνοποιώντας μέχρι ενός ορίου την παραγωγή τους. Κιθαριστικώς βέβαια, δε χωράει αμφιβολία πως είναι αγνοί rockers. Heavy riffs και παιχνιδιάρικες ερμηνείες αλά-Guns N’ Roses έρχονται και δένουν όμορφα με bluesy ρυθμούς που αραιά και που ξεπετάγονται, γεμίζοντας το δίσκο με πρωτότυπες ιδέες. Η αλήθεια είναι πως θα ήθελα περισσότερες up-tempo συνθέσεις τύπου “Misery Loves Company” και “Mama Miss Hell”, καθώς στο μεγαλύτερο μέρος της διάρκειάς του το “Meat N’ Greed” βασίζεται περισσότερο στα mid-tempo κομμάτια. Όχι κακό, αλλά εδώ υπάρχουν δείγματα πως μπορούν να σε κολλήσουν στον τοίχο με γρηγορότερες ταχύτητες. Χωρίς να έχω ακούσει την πρώτη τους δουλειά, οφείλω να ομολογήσω πως οι W.A.N.T.E.D. είναι μία μπάντα που θέλει να πάρει το παλιό καλό hard rock και να το πάει παραπέρα. Μπορεί να το καταφέρει ακόμα καλύτερα στη συνέχεια, φτάνει να αποφύγει τον κίνδυνο της επανάληψης.
7/10
Χάρης Μπελαδάκης
