Αν και τα σκήπτρα του black metal τα κατέχει δικαιωματικά η Νορβηγική σκηνή (η οποία βέβαια αντέγραψε έναν Σουηδό, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία), και η Σουηδία έχει να επιδείξει αρκετές και ιδιαίτερες μπάντες όπως Marduk, Dissection, Abruptum, Naglfar, Watain και άλλες. Λοιπόν είμαι σίγουρος ότι αν συνεχίσουν έτσι, σε μερικά χρόνια, στη λίστα αυτή θα βρίσκονται και οι W.A.N.. Οι Σουηδοί, στο δεύτερο full length άλμπουμ τους, μας προτρέπουν να “ευχαριστηθούμε τη βρωμιά”. Και πώς είναι δυνατόν να μην την ευχαριστηθείς; Οι άνθρωποι όχι απλά έχουν μελετήσει πολύ καλά την εξεταστέα ύλη, αλλά πραγματικά την έχουν ξεκοκαλίσει. Από τους πρόγονους Hellhammer, Bathory και Celtic Frost, στους πρώτους διδάξαντες Darkthrone, Burzum, Mayhem, οι W.A.N. παραμένουν πιστοί στο παλαιάς κοπής μαύρο και λυσσαλέο black. Δίχως πλήκτρα, δίχως γυναικείες φωνές, μακριά από βιολιά, τσέλα και λοιπές φιοριτούρες, αρπάζουν τα όργανα και τιγκάρουν τους ενισχυτές. Απλοί, πορωτικοί και συνεπείς, παρουσιάζουν έναν δίσκο που τιμά το παρελθόν και παράλληλα το σπρώχνει και λίγο μπροστά. Τραγούδια-σφηνάκια (αφού χρειάζονται μόλις 31 λεπτά και 35 δευτερόλεπτα για ν’ ακούσεις όλο το δίσκο), με παραγωγή όσο σάπια χρειάζεται (μην μας πνίξουν και οι μικροφωνισμοί), σε κάνουν να ψάχνεις τι χρονιά είναι αφού με τίποτα δεν πιστεύεις ότι πρόκειται για δίσκο του 2013. Highlights του δίσκου (αν είστε τόσο τεμπέληδες ώστε να μην τον ακούσετε όλο) τα Swing The Hammer και Northern Brothers. Στους W.A.N., οι απανταχού οπαδοί του κλασσικού black metal ήχου θα βρουν την αγαπημένη νέα μπάντα τους, ενώ και οι λιγότερο extreme ακροατές θα βρουν αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία στον δίσκο αυτό. Την ευλογία του Σατανά να έχετε τέκνα μου, και εις ανώτερα!!!
7/10
Νίκος Κεφαλίδης
