Περίεργο όνομα, αν και συνηθίζονται τέτοια ονόματα στα metalcore σχήματα, ακόμα πιο περίεργο το εξώφυλλο του δεύτερου δίσκου τους, “Hikari”. Κατάγονται από το Μπέρμιγχαμ, σχηματιζόμενοι το 2010, κυκλοφόρησαν δύο Ep το 2012 (“Taming Lions” και “Into The Deep”) και πρώτο τους full length “Lost Isles” το 2015. Μάλιστα την πρώτη διετία μπασίστας της μπάντας ήταν ο Γιώργος Αρβανίτης.
Τα φωνητικά είναι τυπικά για το είδος, έχοντας κάποιες διαφορές και αλλαγές, καθώς σε σημεία έχουμε καθαρά φωνητικά, που συνδυάζονται με τα «κανονικά» του δίσκου, ενώ σε κάποια άλλα έχουμε πιο βαθειά που θυμίζουν πιο “deathcore”, ας πούμε καταστάσεις… Στο δίσκο έχουμε δύο guest συνεργασίες, η μία είναι στο εναρκτήριο “Benzaiten” με τον Alex Teyen από τους Black Tongue και η άλλη είναι στο “Ukiyo” με τον Josh Manuel των Issues. Γενικά, αν εξαιρέσεις ότι το είδος δεν είναι από αυτά που προτιμώ, το άλμπουμ στέκεται σε μέτρια επίπεδα και δεν έχω κάτι να ξεχωρίσω, τόσο ποιοτικά όσο και συνθετικά. Πάλι καλά που υπήρχαν και αυτές οι εναλλαγές στα φωνητικά του Jake Noakes, ώστε να μπορέσω να ακούσω λίιιγο πιο εύκολα το άλμπουμ. Αναφέρομαι κυρίως στα σημεία που υπήρξαν τα πιο καθαρά φωνητικά, αν και αυτά με μπέρδεψαν λίγο για το αν τραγουδάει άντρας ή γυναίκα (εντάξει το βρήκα!).
Εξαίρεση σε αυτά που έγραψα, ίσως μπορεί να αποτελέσει το “Hansha”, αντιπροσωπευτικότερο δείγμα του συγκροτήματος και το video clip του άλμπουμ, αλλά και κάποια διάσπαρτα καθαρά φωνητικά εδώ κι εκεί, που προσθέτουν παραπάνω ποικιλία στο “Hikari” και σε ακόμα πιο λίγες φορές, μελωδία. Ίσως κάπως να ξεχώρισε και το “Birth–Marked”.
3.5/10
Πέτρος Μυστικός
[email protected]
