Αυτή είναι η δεύτερη προσπάθειά των Τεξανών και πρώτη με τον Casey Orr (ex-Gwar, ex-Rigor Mortis, ex-Warlock) στο μπάσο, ο οποίος αντικατέστησε τον αποχωρήσαντα Andre Karst (ex-Infernal Aggression, ex-Sudden Relapse). Σύντομα αναμένεται να ξεκινήσουν την περιοδεία τους με το τσίρκο των Gwar (τύφλα να έχουν τα Transformers). Άσχετο, αλλά για όσους ενδιαφέρονται ακόμα αυτό το εγωιστικό μπασταρδόπαιδο, ο Oderus Ungus (a.k.a. Dave Brockie), έχει υποσχεθεί νέο υλικό προς το τέλος του καλοκαιριού. Πίσω στα του “Destroy” τώρα με το πρώτο αξιοσημείωτο της υπόθεσης να είναι η παραγωγή, η οποία έγινε από κάποιον Phillip H. Anselmo για λογαριασμό της εταιρίας του, Housecore Records. Ο Stephen “The Big Fella” Berrigan (Down) ήταν ο μηχανικός ήχου και οι ηχογραφήσεις έλαβαν χώρα στο προσωπικό studio του Anselmo, το Nodferatu’s Lair Studio. Θεωρώ ότι ο ήχος είναι λίγο λασπωμένος, και σε στιγμές ο frontman Bruce Corbitt ακούγεται όλο και περισσότερο σαν τον Phil Rind των Sacred Reich ή τον Chris Valagao των West of Hell, δεν βάζει καθόλου τη δική του προσωπικότητα κάτι που μόνο θετικό δεν το λες. Από τραγούδια κι εκεί μετριούτσικα τα πάμε. Στο “Destroy” δεν υπάρχουν στιγμές που ξεχωρίζουν σαν τα “Krush the Enemy” και “Self Will Run Riot” από το ντεμπούτο τους. Όλα τα τραγούδια πάνω κάτω κυμαίνονται στο ίδιο επίπεδο και το τελικό αποτέλεσμα παρά τις υψηλές προδιαγραφές που έχει η μπάντα, πιστεύω πως δεν τη δικαιώνει. Νομίζω πως το ανακάτεμα της μπάντας με τον Anselmo μάλλον κακό της έκανε, καθώς ο Phil προσπάθησε να τους φέρει πιο κοντά στον ήχο των Pantera παρά στον thrashy ήχο του ντεμπούτου τους, κάτι που δεν τους ταιριάζει καθόλου. Προς Θεού, δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να μην εκτιμά τα “Vulgar Display of Power” και “The Great Southern Trendkill” αλλά δεν μπορούν όλοι να παίξουν τέτοια πράματα. Ο Bruce σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χωρέσει στα παπούτσια του Anselmo, απλά δεν το ’χει το παιδί. Όσοι πάντως ανακατεύεστε με τον αμερικάνικο thrash ήχο τσεκάρετε το πρώτο τους album και κάποιες λίγες καλές στιγμές από τούτο εδώ.
5/10
Παναγιώτης Παπαλεξόπουλος
