Μήνας επανακυκλοφοριών αυτός που διανύουμε και στο χορό αυτό έρχονται να μπουν οι Wehrmacht, με τις δύο ολοκληρωμένες δισκογραφικές δουλειές τους. Το “Shark Attack” εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα ράφια των δισκοπωλείων το σωτήριο έτος 1987. Το κουϊντέτο από το Portland του Oregon σχηματίστηκε δύο χρόνια πριν, άλλαξε το όνομα του σε Macht το 1991 και λίγο αργότερα διαλύθηκε για να επαναδραστηριοποιηθεί το 2008 και να παραμείνει ενεργό για τουλάχιστον μια δεκαετία, πριν διαλυθεί ξανά οριστικά. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον.
Ο δίσκος αγκαλιάζει πλήρως το πνεύμα της εποχής του. Κατά το οποίο, έχουμε τα σχήματα να προσπαθούν να ακουστούν όσο πιο γρήγορα γίνεται από άποψη ταχυτήτων. Αρκεί να ακούσει κανείς τις γνωστές, αλλά και τις λιγότερο γνωστές δουλειές σύγχρονων δίσκων του “Shark Attack” για να καταλάβει τι εννοούμε. Επίσης, μιλάμε για την περίοδο που τα μουσικά όρια ήταν αρκετά θολά. Το thrash metal είναι στα σπάργανα και δεν έχει ακόμα διαχωριστεί πλήρως από το punk και το speed metal ως αυτόνομο μουσικό υποείδος.
Αυτό σημαίνει στην πράξη ότι έχουμε περισσότερο ενθουσιασμό και λιγότερη τεχνική αρτιότητα. Τουλάχιστον, όχι με τον τρόπο που η τελευταία ορίστηκε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού τις επόμενες δεκαετίες. Η παραγωγή είναι στο ίδιο πνεύμα αλλά ακόμα κι έτσι οι καλές ιδέες των Αμερικάνων δεν περνούν απαρατήρητες. Στοιχεία που πρωταγωνίστησαν στο thrash στη συνέχεια, όπως η ύπαρξη μιας πρωτόλειας επιθετικότητας που αρνείται ωστόσο να πάρει τον εαυτό της πολύ στα σοβαρά, είναι παρόντα εδώ. Έχουμε μια μπάντα που εμπνέεται το όνομά της από μια εκ των σκοτεινότερων (ίσως και την πιο σκοτεινή) περίοδο της ιστορίας του ανθρώπινου είδους και την ίδια στιγμή αποκαλεί τη μουσική της “beercore”.
Τα τύμπανα αυτού του δίσκου μπορεί να είναι γηραιότερα κι από μένα αλλά έχουν μια φρεσκάδα και μια ένταση που δύσκολα θα άφηνε ασυγκίνητο ακόμα και το σημερινό μέσο ακροατή. Το μπάσο είναι μπροστά κι αποδίδει το γρέζι που ενέπνευσε αργότερα μια ολόκληρη σκηνή. Εντούτοις, εκτός από ιστορικούς και συλλεκτικούς λόγους για τους οποίους θα μπορούσε να προστεθεί κάτι τέτοιο στη δισκοθήκη σας, δε βρίσκω άλλη χρησιμότητα αν δεν είσαστε αυτό που λέμε «βαμμένοι» οπαδοί του είδους.
6/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chrysag.nioti@gmail.com
