AlbumsΚριτικές

Wilderun – Epigone (Century Media)

Οι Wilderun, που αρχικά εμπνεύστηκαν από τα ρουστίκ όργανα και την παραδοσιακή folk μουσική, είναι μια συμφωνική, progressive/folk metal μπάντα με έδρα τη Βοστώνη της Μασαχουσέτης. Η μπάντα συνδυάζει πρωτότυπο υλικό με παραδοσιακά folk τραγούδια, πολλά από τα οποία έχουν αντληθεί από το πλούσιο ρεπερτόριο της Αμερικής. Στόχος των Wilderun είναι να φέρουν αυτά τα παλιά και χαμένα λαϊκά παραμύθια στο σύγχρονο κοινό, δίνοντάς τους μια φρέσκια metal πινελιά, καθώς και να δημιουργήσουν επικές, πρωτότυπες συνθέσεις.

Η μπάντα, που πήρε το όνομά της από τη μυθική κοιλάδα “Wilderun” στη σειρά βιβλίων φαντασίας Sword Of Shannara, σχηματίστηκε το 2008 από τον τραγουδιστή και κιθαρίστα Evan Berry, αλλά όλα αυτά καρποφόρησαν στις αρχές του 2012, όταν ο κιθαρίστας και ενορχηστρωτής Wayne Ingram, ο μπασίστας Dan Müller και ο drummer Jon Teachey ένωσαν τις δυνάμεις τους με τον Evan.

Βέβαια ούτε με απασχόλησαν μέχρι σήμερα, όταν ήρθε η ώρα της κριτικής για το νέο τους, τέταρτο κατά σειρά, άλμπουμ. Με το Epigone, οι Wilderun ήρθαν να γίνουν Opethικότεροι των Opeth στο πιο progressive της χρυσής περιόδου των Σουηδών. Έτσι φαίνεται δηλαδή καθώς εμφανίζονται λιγότερο heavy απ’ ότι στον προηγούμενο δίσκο Veil Of Imagination, τουλάχιστον στις πρώτες νότες του εναρκτήριου “Exhaler” και του δεύτερου “Woolgatherer”, το οποίο διαρκεί 14 λεπτά. Τα κομμάτια είναι ατμοσφαιρικά και σκοτεινά με ακουστικές κιθάρες θυμίζοντας Opeth εποχής Deliverance. Τα καθαρά φωνητικά έχουν τρομερή ομοιότητα με αυτά του Mikael Åkerfeldt και σίγουρα δεν είναι αυτό που θα ήθελα να ξανακούσω. Παρακάτω θυμίζουν αρκετά Roy Khan όπως στις προηγούμενες δουλειές τους.

Έτσι από το τρίτο κομμάτι και έπειτα αποκτά ενδιαφέρον ο δίσκος, καθώς η μπάντα υφαίνει ένα γοητευτικό πέπλο αντιθέσεων, μέσω αυτού, το “Identifier” και την τετραλογία του “Distraction”, προσθέτοντας κάποια death και γυναικεία αιθέρια φωνητικά, ενορχηστρώσεις, κάνοντας τα τραγούδια πιο πολύπλοκα, μεγαλειώδη, βαθύτερα, πιο εσωστρεφή, με την μπάντα να αρχίζει και εξελίσσεται, να διευρύνει την εκφραστική της παλέτα.

Τα κομμάτια γράφτηκαν με υλικό που αντλήθηκε από όλη την ιστορία του συγκροτήματος, καθώς και μουσική που γράφτηκε πριν το συγκρότημα σχηματιστεί στο Berklee College of Music της Βοστώνης το 2012. Tραγούδια και demo που προϋπήρχαν της ίδιας της μπάντας και προορίζονταν αρχικά για ένα διαφορετικό project και είχαν γραφτεί κατά τη διάρκεια του πρώτου και του δεύτερου δίσκου των Wilderun “Olden Trails & Deathly Tales” (2012) και “Sleep At The Edge Of The Earth” (2015).

Η μίξη του άλμπουμ, που έγινε από τον Jens Bogren (Opeth, Arch Enemy) και το mastering από τον Tony Lindgren στα Fascination Street Studios, στο Έρεμπρο, θέτει το επίπεδο του άλμπουμ σε ασύγκριτες διαστάσεις. Οι Wilderun είναι μια ηχητική πρόταση αν σας αρέσει το μελωδικό progressive και οι αρμονικές δυναμικές του, οι folk πολυεπίπεδες ενορχηστρώσεις, τα ακουστικά περάσματα και πολλά άλλα  διαφορετικά πράγματα που έχει ενσωματώσει η μπάντα. Για τους φίλους των Opeth, Ne Obliviscaris, Devin Townsend, Cynic.

7,5/10
Γιώργος Αθανασίου
[email protected]  

nano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X