Δύο χρόνια έχουν περάσει από την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους “Evil Upheaval” και οι Depravity αποδεικνύονται συνεπέστατοι στο ραντεβού τους, με το “Grand Malevolence”. Κι όταν λέμε ραντεβού, εννοούμε ραντεβού για υπερτεχνικό death metal ξύλο μετα μουσικής, στα πρότυπα που έχει θέσει η αμερικάνική σχολή της Florida.
Με όλα χαρακτιριστικά γνωρίσματα της τελευταίας να δίνουν το παρόν: απότομα φρεναρίσματα στις κιθάρες, τόνοι Morbid Angel λάσπης και επιβλητικά φωνητικά. Τελικά, η σχολή αυτή συνεχίζει περήφανα να παράγει αποφοίτους τόσα χρόνια μετά. Είναι όμως οι Depravity από τους αριστούχους της; Για να δούμε…
Ωραίες εναλλαγές ρυθμών που σώζουν από τον πιθανό κίνδυνο ενός μονότονου αποτελέσματος, μια εξαιρετική δουλειά από τον Jamie Kay κι εκείνο το groove των Hate Eternal, που το λες παραδόξως σχεδόν «χορευτικό» σε στιγμές. Σίγουρα η μπάντα έχει μελετήσει το μάθημά της καλά.
Όλα καλά ως εδώ αλλά προκύπτει ένα ζήτημα. Το Florida death metal ανήκει στη Florida για κάποιο λόγο. Επειδή η εποχή και οι μουσικοί του την καθόρισαν και την εξέλιξαν θεωρητικά και πρακτικά, μέσα σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό κι αισθητικό πλαίσιο. Κι ήταν επιτυχημένο σε αυτές τις μπάντες, ακριβώς επειδή το δοκίμασαν πρώτες, σαν να φτιάχτηκαν με αυτοσκοπό να το δημιουργήσουν. Η επανάληψη της ιδέας είκοσι χρόνια μετά, παρά το διασκεδαστικό της μουσικής των Depravity, τις τεχνικές ικανότητες τους και ίσως το τίμιο των προθέσεων τους, μοιάζει κάποιες φορές αστοχία ή ανέμπνευστος αναχρονισμός.
Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι γίνεται επίτηδες ως φόρος τιμής, δεν πείθει καθόλου ότι εξυπηρετεί αυτόν τον σκοπό. Πόσες πιθανότητες υπάρχουν μια παρέα νεαρών μουσικών που πρακτικά ζουν στην εποχή του Spotify, να αναβιώνει μουσικές δεακαετίας, χωρίς ίχνος από σημερινή έμπνευση;
Οπότε το “Grand Malevolence” είναι πράγματι τίμιο και διασκεδαστικό για έναν ορκισμένο φίλο του είδους αλλά μέχρι εκεί. Μέχρι κι η ίδια η μπάντα είναι σαν να μας παρακινεί αθελά της να κάνουμε μια εφ’ όλης της ύλης επανάληψη στους μεγάλους κλασικούς, αντί να ακούσουμε το δίσκο της για δεύτερη φορά.
5/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chryssag.nioti@gmail.com
