Πίσω απ’ τη σκοτεινή αύρα που εκπέμπουν οι Wires & Lights, κρύβεται ο Justin Stephens, ένας μουσικός με αρκετά καλή μουσική πορεία. Τον συναντήσαμε στους Passion Play που μας συστήθηκαν το 1997, με βάση την Οξφόρδη, και έκτοτε κυκλοφόρησαν κάμποσους δίσκους που έδωσαν νέα πνοή στο gothic rock. Η μπάντα όμως διαλύθηκε γύρω στο 2002 για οικογενειακούς λόγους τον μελών. Ο Justin έχει βάση πλέον το Βερολίνο, και με το νέο του συγκρότημα μας παρουσιάζει φέτος τη πρώτη του δουλειά “A Chasm Here And Now”, δίνοντας τη δικιά του εκδοχή στο post-punk που αγαπήσαμε μέσα από μπάντες όπως οι Joy Division.
Το πρώτο όργανο που μου συστήνεται στο “Drive” είναι το μπάσο. Όλος ο ρυθμός και η ατμόσφαιρα θα μπορούσε να δίνεται από αυτό το όργανο και μόνο. Κλείνεις τα μάτια σου και μπαίνεις κατευθείαν στη παγωμένη και μελαγχολική διάθεση του δίσκου. Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι και το πρώτο δείγμα που μας έδωσαν οι Wires & Lights μέσα απ’ το πολύ ατμοσφαιρικό αλλά παράλληλα μοντέρνο βίντεο τους στο YouTube.Το “Swimming” που ακολουθεί στολίζεται με λίγο πιο pop στοιχεία κάτι που ταιριάζει απόλυτα στο στυλ τους. Αυτό που παρατηρώ καθ’ όλη την ακρόαση είναι ότι η συγκεκριμένη μουσική δύσκολα θα μπορούσε να έχει ως δημιουργούς κάποιους χωρίς πείρα στο χώρο. Η παραγωγή είναι ακριβώς αυτό που τους ταιριάζει, με όλα τα όργανα να αναδεικνύονται ισάξια. Αυτό που με προβλημάτισε είναι η συνολική διάρκεια του “A Chasm Here And Now”. Θα μπορούσαν να λείπουν τουλάχιστον δυο κομμάτια που δεν μου “έκατσαν” στο αυτί απ’ την πρώτη ακρόαση. Αφήνοντας αυτό στην άκρη, ευχαριστήθηκα αρκετά τα mid-tempo “Controller: Resistor”, το οποίο θα μπορούσε να είναι σε κάποια δουλειά των Sisters Οf Mercy, τα echo που χρησιμοποιούνται δε μπορούν να μη στους θυμίσουν, αλλά και το “Anyone” με το ονειρικούς στοίχους στο ρεφρέν. Άλλα κομμάτια που αξίζουν την ακρόαση σας είναι το “Sleepers” και το “Going Going Gone”.
Συνολικά οι Wires & Lights όντας μια νέα μπάντα με αρκετά πεπειραμένους μουσικούς παραδίδει κάποιες πραγματικά μαγικές στιγμές. Παρόλα κατά τη γνώμη μου πέφτουν στο “τριπάκι” των fillers, ελπίζω να μην είναι λόγο πιέσεων της εταιρείας, εξού και η βαθμολογία που με 2-3 τραγούδια λιγότερα θα ήταν αρκετά υψηλότερη.
6/10
Νίκος Δρακόπουλος
[email protected]
