Η Ισπανία είναι μια χώρα με μεγάλη ξηρασία όσον αφορά το σκληρό ήχο, τουλάχιστον σε επίπεδο mainstream και όχι underground. Τόσα χρόνια στο κουρμπέτι και ανάθεμα αν μπορώ να αριθμήσω μια ντουζίνα σχήματα από εκεί. Κάθε λοιπόν κυκλοφορία από αυτή την χώρα μου προκαλεί ένα κάποιο ενδιαφέρον.
Οι Xtasy, με το πρωτότυπο όνομα, δεν είναι ένα καινούριο σχήμα. Έχουν κυκλοφορήσει άλλα δύο album από το έτος ίδρυσης τους (2013), συγκεκριμένα το “Revolution” το 2013 και το “Second Chance” το 2017 ενώ έχουν περιοδεύσει με σχήματα όπως οι Hardline και Ammunition.
Η εταιρεία τους περιγράφει ως το καλύτερο hard rock σχήμα τις Ισπανίας, το οποίο προσωπικά δεν μου λέει και πολλά πράγματα για δύο λόγους. Πρώτον, είναι εύκολο να είσαι πρώτος σε κάτι όταν δεν υπάρχει δεύτερος, αλλά κυρίως με το γεγονός πως πιο πολύ θα τους χαρακτήριζα ως ένα melodic heavy σχήμα που συχνά κλείνει το μάτι και το melodic power.
Ας ξεκινήσω με κάτι αστείο. Με βραχυκύκλωσαν νωρίς στο album όταν το refrain του “Play With Fire” είναι και το εναρκτήριο βασικό riff του “Eye Of The Storm” που έρχεται στο καπάκι. Το βρήκα αστείο και ελπίζω να έγινε εσκεμμένα.
Η μουσική λοιπόν των Xtasy είναι δεδομένα καλοπαιγμένη. Τα χορευτικά refrains τα βρήκα αρκετά ευχάριστα, ενώ η φωνή της Silvia Idoate να είναι όντως ότι πιο rock-oriented έχει ο δίσκος να παρουσιάσει. Μην κοροϊδευόμαστε: βραβείο ριζοσπαστικότητας δεν πρόκειται να πάρουν με το “Eye Of The Storm” αλλά τα κομμάτια τους είναι εύπεπτα στο αυτί και μάλλον αυτό τους ενδιαφέρει. Κομμένα και ραμμένα για μια ζωντανή εμφάνιση, απλοϊκά σε δομή χωρίς πολλά φρου-φρου.
Κάπου στα μισά της διαδρομής στα αυτιά μου το υλικό έκανε μια μικρή κοιλιά, αυτό ίσως έχει να κάνει και με το γεγονός πως τέσσερα πρώτα κομμάτια είναι και τα πιο δυνατά. Όπως και να έχει, βρήκα το “Eye Of The Storm” μια ευχάριστη ακρόαση. Αν ο ήχος αυτός σαν αντιπροσωπεύει θεωρώ δεδομένο ότι αυτή η κυκλοφορία θα σας βρει θετικούς.
7/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
