Αν και πρόκειται για βετεράνους Αμερικανούς μουσικούς που υπάρχουν και βοηθούν την σκηνή από τις αρχές τις δεκαετίας του 90, το Disgust είναι το ντεμπούτο της μπάντας. Υπάρχουν από το 2008, έχοντας κυκλοφορήσει κάποια demos bootlegs κτλ αλλά έπρεπε να φτάσουμε στο σωτήριο έτος 2012 για να μας συστηθούν και δισκογραφικά, μια κυκλοφορία που βγάζουν μόνοι τους. Μουσικά κινούνται σε Sludge/Doom μονοπάτια, χωρίς να κάνουν κάτι τρομαχτικά διαφορετικό όπως λένε και οι ίδιοι αλλά το κάνουν καλά. Άλλωστε ξεφεύγουν από την καθημερινότητα τζαμάροντας, γράφοντας μουσική και πίνοντας μπύρα, κάτι που τους κάνει αρκετά συμπαθής σε μένα γιατί φαίνεται ότι είναι ερασιτέχνες(εραστές της τέχνης) και όχι στυγνοί επαγγελματίες. Εντάξει, η παραγωγή δεν είναι και η καλύτερη δυνατή εφ’ όσον μιλάμε για DIY δίσκο, αλλά μπορείς να ξεχωρίσεις τα καταπληκτικά και αργόσυρτα συνήθως riffs. Τα τύμπανα είναι κακογραμμένα αλλά αυτό προσθέτει στην DIY φάση. Αυτό που με χάλασε ήταν τα φωνητικά, πολύ death για τα γούστα μου θα ήθελα διαφορετικά ακόμα και καθαρά, ή τον απόλυτο βόθρο. Έχουν πολύ καλές ιδέες που διακρίνονται πίσω από την κακή παραγωγή, αλλά θέλουν πολύ δρόμο ακόμη για να ξεπεράσουν το στάδιο του «απλά κάνω μουσική επειδή μου αρέσει». Αν το θέλουν.
5.5/10
Tένια Λάρδα
