Όταν δεν ακολουθείς τίποτα άλλο παρά την έμπνευσή σου, τέτοια άλμπουμ βγάζεις. Όταν δεν χαμπαριάζεις από ταμπέλες, τέτοια άλμπουμ βγάζεις. Όταν με το “The Way of All Flesh” μας δίνεις το σαγόνι στο χέρι αλλά είναι προφανές πως δεν τα ‘χεις δώσει όλα ακόμα, τέτοια άλμπουμ βγάζεις.
Όταν γράφεις μουσική με γνώμονα το αύριο και όχι το χτες, τέτοια άλμπουμ βγάζεις. Όταν έχεις τις ικανότητες να παίξεις παπάδες και εσύ προτιμάς να εντυπωσιάσεις μέσω της απλότητας, τέτοια άλμπουμ βγάζεις. Όταν είσαι από τους λίγους που μπορείς να βάλεις στην ίδια πρόταση τους Nevermore και τους Tool, τέτοια άλμπουμ βγάζεις.
Όταν παράγεις τέτοιες ατμόσφαιρες χωρίς ίχνος πλήκτρων, τέτοια άλμπουμ βγάζεις. Όταν η καφρίλα σου δεν είναι επιλογή αλλά μονόδρομος, τέτοια άλμπουμ βγάζεις. Όταν εντέλει το έχεις το ρημάδι το ταλέντο στον υπερθετικό, δε μπορείς παρά να βγάζεις τέτοια άλμπουμ.
9/10
Γιώργος Τσινάνης
[email protected]
