Οι power/progressive rock metallers Adramelch από το Μιλάνο επιστρέφουν μετά από τρία χρόνια με την τέταρτη full-length κυκλοφορία τους με τίτλο “Opus”. Ο τίτλος του album είναι λατινική λέξη και σημαίνει μία καλλιτεχνική δημιουργία, ιδίως μεγάλης κλίμακας. Το όνομα αυτό επιλέχθηκε καθώς το τέταρτο αυτό album από τη μία σηματοδοτεί το τέλος της δισκογραφικής καριέρας για τους Ιταλούς μετά από 27 χρόνια παρουσίας στο χώρο του prog rock – χωρίς να δίνονται περαιτέρω στοιχεία – και από την άλλη είναι το πιο ατμοσφαιρικό και ώριμο album των Adramelch. Ο δίσκος αυτός εμπεριέχει όλα τα γνωστά στοιχεία των Adramelch, κάνοντας ωστόσο ένα βήμα παραπάνω, ενσωματώνοντας περισσότερη ατμόσφαιρα. Όλα τα παραπάνω, ωστόσο, αναφέρονται στο press report της μπάντας. Κατά πόσο αυτά ισχύουν και κατά πόσο η τελευταία δισκογραφική δουλειά των Adramelch όντως αποτελεί ένα μεγάλης κλίμακας καλλιτεχνικό έργο, μένει να αποδειχθεί στην πράξη με την ακρόαση του δίσκου.
Αυτό που αρχικά παρατηρείται είναι μία στροφή από τα πιο prog στοιχεία των προηγούμενων album σε περισσότερη μελωδία και ατμόσφαιρα. Πρωταγωνιστικό ρόλο δεν έχουν τα πλήκτρα και ο progressive ήχος, αλλά μία βαριά και θλιμμένη κιθάρα, που δίνει στο όλο σύνολο μία στενάχωρη και λυπημένη ατμόσφαιρα. Η φωνή του Vittorio Ballerio, μαζί με το όλο σύνολο τονικότητας, προσδίδει ένα μινιμαλιστικό στοιχείο στον ήχο και μία εσωστρέφεια και ηρεμία. Υπάρχει επίσης μία ποικιλομορφία στον ήχο, που καθιστά ενδιαφέροντα το δίσκο, χωρίς να κουράζει και χωρίς να είναι πυκνός και περίπλοκος. Αντίθετα, θα μπορούσαμε να πούμε πως ο ήχος σε αυτό το album δημιουργεί μία νοσταλγική αναπόληση και έναν συναισθηματισμό, που ενισχύεται περισσότερο από την μινιμαλιστικότητα του ήχου. Η παραγωγή είναι πολύ καλή, ενώ και ο επαγγελματισμός των μελών της μπάντας είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο.
Συνολικά ο τελευταίος δίσκος των Adramelch είναι κάτι διαφορετικό από τις προηγούμενες κυκλοφορίες, καθώς χαρακτηρίζεται από περισσότερη εσωστρέφεια, περισσότερη λυρικότητα και μελωδία, καθώς και μία υποβόσκουσα δυναμική που βρίσκει διέξοδο τόσο στη σύνθεση των κομματιών, όσο και στη φωνή του Vittorio Ballerio. Το αν είναι “Opus” το αφήνουμε στην κρίση των ακροατών, αλλά σίγουρα αποτελεί κάτι ιδιαίτερο στη δισκογραφία των Adramelch.
7/10
Αλίκη Μαξούτογλου
