Πέρασε αρκετή ώρα μέχρι να μπορέσω να γράψω κάτι για αυτή την κυκλοφορία. Γενικά το “Cinzas”, που έρχεται τρία χρόνια μετά το ντεμπούτο “Entre A Emoção E A Razão”, δεν μπορώ να πω ότι αποτελεί έναν αντιπροσωπευτικό δίσκο όσον αφορά το doom/death metal. Ο ιθύνων νους πίσω από αυτό το album και πολύ-οργανίστας Pedro Serpa σίγουρα έχει κάποιες καλές ιδέες, ωστόσο θα πρέπει να τους δώσει περισσότερη συνοχή και να δημιουργήσει ένα πιο συμπαγή ήχο για να μείνει μία καλύτερη αίσθηση στον ακροατή
Ξεκινάμε με ένα πολύ χαλαρωτικό, ατμοσφαιρικό intro, το “Mortalha”. Συνεχίζουμε με το “O Rei De Nada” που είναι ένα από τα δύο πιο δυναμικά κομμάτια του δίσκου (αν εξαιρέσουμε τα intro/outro και ένα πρελούδιο, ουσιαστικά μιλάμε για τέσσερα τραγούδια από τα επτά στο σύνολο). Σε αυτό βλέπουμε όλα τα γνώριμα στοιχεία από το doom μέχρι και το τέλος του κομματιού όπου καταλήγει σε όμορφες μελωδίες ήλεκτρό-ακουστικής κιθάρας. Συνεχίζουμε με τα μέρη ένα και δύο του “A Espera” και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έπρεπε να τα χωρίσει σε δύο μέρη από τη στιγμή που θα μπορούσε να είναι ένα μεγάλο και ενιαίο κομμάτι.
Όσον αφορά τη διάρκεια δεν τίθεται θέμα, μιας και το ομότιτλο στο οποίο πάμε μετά έχει διάρκεια σχεδόν δώδεκα λεπτών και είναι τελικά το πιο ενδιαφέρον κομμάτι αυτού του album. Μέσα σε αυτή τη διάρκεια το κομμάτι εξελίσσεται, ξεκινά από μία ήρεμη αρχή με κλιμάκωση προς το ρεφρέν, συνεχίζει το ίδιο μοτίβο και μετά καταλήγει σε διακύμανση συναισθημάτων και ατμόσφαιρας εκδηλώνοντας ο Pedro με τη φωνή του οργή, θυμό, δυναμισμό, πόνο, απελπισία. Και όλα αυτά για να καταλήξει και πάλι σε ηρεμία, στο κενό.
Γενικά δεν υπήρξε χαρακτηριστικός αυτός ο δίσκος για τους Alkimista, αν και είναι ο δεύτερος. Με λίγη περισσότερη έμπνευση και εκτέλεση/υλοποίηση ιδεών, θεωρώ πως ο Pedro μπορεί να δημιουργήσει κάτι καλύτερο.
6/10
Ελίζα Καπουράλου
elizakap1989@gmail.com
