Περίεργο όνομα για συγκρότημα, έτσι δεν είναι; Σύμφωνα με τους ίδιους είναι παρμένο από το πασίγνωστο “Smooth Criminal” του Michael Jackson, προς τιμήν του οποίου κυκλοφόρησαν και το “Annie Are You Okay?” EP πριν δύο χρόνια, διασκευάζοντας τέσσερα τραγούδια του. Με αυτό τον τίτλο, ίσως μερικοί καταλάβατε πού το πάνε. Στο refrain του εν λόγω τραγουδιού, ο MJ τραγουδάει “Annie, are you okay?”. Η μπάντα λοιπόν σε αυτό απαντάει “Annie is okay”, άρα…Annisokay!
Τέταρτη full-length δουλειά λοιπόν για το γερμανικό κουιντέτο, το οποίο κινείται σε metalcore μονοπάτια. Δημιουργήθηκαν το 2007 και η πρώτη τους κυκλοφορία άργησε αρκετά, αφού βγήκε το 2012 (και σε επανακυκλοφορία το 2014). Ένα πολύ ωραίο άκουσμα στο οποίο οι οπαδοί του είδους αξίζει να αφιερώσουν μερικές ακροάσεις. Τα τραγούδια κινούνται στη γνωστή συνταγή: melodic death βάση, breakdowns και εναλλαγές σκληρών με καθαρών φωνητικών. Κάτι το οποίο δίνει μεγαλύτερη ποιότητα και ποικιλία στο “Arms” είναι και η έξυπνη τοποθέτηση πλήκτρων και ατμοσφαιρικών περασμάτων, τα οποία μου θύμισαν αρκετά τους αγαπημένους μου Mutiny Within.
Κάποια τραγούδια που ξεχώρισα από την αρχή είναι τα “Unaware” (φοβερό refrain), “Good Stories”, “Innocence Was Here”, “Sea Of Trees” και “Humanophobia”. Το album είναι καλογραμμένο, πολλές φορές ισορροπεί μεταξύ extreme και μελωδικού (αν και η ζυγαριά γέρνει ελαφρώς προς το δεύτερο) και μπορώ να πω ότι ακούγεται πολύ ευχάριστα χωρίς να κουράζει. Στα συν το πολύ ενδιαφέρον εξώφυλλο και η ωραία παραγωγή. Αλλά…
Συνήθως υπάρχει και ένα αλλά. Εδώ υπάρχουν κάποιες αδύναμες στιγμές προς το τέλος του album, όπως για παράδειγμα στο “End Of The World”. Επίσης, το crossover με το hip-hop στο “Private Paradise” είναι ενδιαφέρουσα ιδέα μεν, δε με ενθουσίασε δε. Σε γενικές γραμμές πάντως, το “Arms” είναι ένα καλό metalcore album. Του λείπει όμως το κάτι παραπάνω για να το κάνει ακόμα καλύτερο. Με ελαφρώς μικρότερο tracklist, πιθανώς θα το κατάφερνε.
6,5/10
Γιώργος Τερζάκης
geo.terzakis@gmail.com
