Η συγκεκριμένη κυκλοφορία αποτελεί μάλλον κειμήλιο για τους φανατικούς οπαδούς της cult γερμανικής thrash metal μπάντας, καθώς είναι μια επανακυκλοφορία των δύο πρώτων demos τους. Εγώ πάλι για να πω την αμαρτία μου, τη βρίσκω λίγο περιττή. Πέραν του ότι δεν είμαι και ο μεγαλύτερος οπαδός των Assassin που κυκλοφορεί, δεν μπορώ να καταλάβω το λόγο που επανακυκλοφορούν πράγματα για τα οποία δεν μιλάει ο κόσμος.
Εντάξει, ναι, εδώ έχουμε μια επανακυκλοφορία που υπενθυμίζει ουσιαστικά ποιοι ήταν οι Assassin στις πρώτες μέρες τους. Ωραία. Και; Θέλω να πω, δεν υπάρχει τίποτα το ουσιαστικό πίσω από αυτήν την επανακυκλοφορία. Δεν υπάρχει κάτι να θυμηθούμε εδώ. Οι Assassin καλώς ή κακώς ήταν πάντα μια μπάντα που είχε ένα cult status και έτσι θα παραμείνει. Η επανακυκλοφορία αυτή δεν αλλάζει κάτι, δεν έχει κάποιο σκοπό, είναι απλά ένα χάσιμο χρόνου καθώς δεν προσφέρει τίποτα στον ακροατή.
Αυτό που πρόσφερε ας πούμε κάτι ήταν ο τελευταίος πολύ καλός τους δίσκος που δίδαξε στα πατριωτάκια τους τους Sodom πως παίζεται το τόπι (περισσότερα περί αυτού εδώ). Βασικά το μόνο που μου πρόσφερε αυτή η κυκλοφορία ήταν μια ωραία υπενθύμιση για το πόσο πολύ βαριέμαι τα demos και ότι μου έχει λείψει να πηγαίνω κάνα γυμναστήριο και να ξεχνάω τι άκουσα. Αλλά όχι, δυστυχώς πρέπει να κάνω κείμενο για αυτό το τεμάχιο, τον ορισμό του ανούσιου. Ρε παιδιά, αλήθεια. Καθήστε γράψτε καμμιά νέα μουσική και αφήστε τις επανακυκλοφορίες από demos που ακούτε μόνο εσείς.
Δεν έχετε κυκλοφορήσει το “In The Sign Of Evil” στην τελική, για να το πούμε και χύμα. Είναι δύο demos που δε θυμάται κανένας, από μια μπάντα που τη θυμούνται επίσης λίγοι. Δηλαδή ποιος ο λόγος να τρώμε το χρόνο μας από το έβδομο κομμάτι παστίτσιο που έφτιαξα σήμερα σε συνταγή Πετρετζίκη; Προσωπικά, προτιμώ μια νέα κυκλοφορία από τη μπάντα, κάτι που να έχει υπόσταση και νόημα και όχι κάτι αποκλειστικά για μια δεκαριά καμένους οπαδούς.
5/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
