Η μεγαλύτερη ικανοποίηση που παίρνει κάποιος όταν γράφει σε ένα περιοδικό, είναι να ανακαλύπτει καινούργιους ήχους, καινούργιες μπάντες και γενικά να ψάχνεται, όσον αφορά την μουσική. Είναι κάτι που με έχει ικανοποιήσει τόσα χρόνια γράφοντας για το GreekRebels. Το θέμα είναι, ότι κάποιες φορές αναγκάζεσαι να σπρώχνεις τα όρια σου σε καινούργια είδη μουσικής και αυτό δεν είναι τόσο επιτυχημένο.
Οι Author & Punisher, είναι μια one-man band, αποτελούμενη από τον Tristan Shone, ο οποίος κάνοντας μια αναζήτηση στο διαδίκτυο, βλέπω ότι έχει πάει το θέμα σε άλλα επίπεδα. Ο Shone έχει σπουδές πάνω στην μηχανολογία και έχει εμφυτεύσει μέχρι και δικής του εφεύρεσης μηχανήματα, μέσα στο σώμα του, για να δημιουργήσει ένα νέο κύμα μουσικού εξπρεσιονισμού.
Όλα αυτά καλά και σίγουρα οι Author & Punisher, έχουν φτάσει στον 6ο τους δίσκο και μόλις υπέγραψαν και στην Replapse, κάτι που σίγουρα είναι μεγάλη επιτυχία για τον Shone. Από εκεί και πέρα, συγγνώμη, αλλά αυτό το συνονθύλευμα θορύβου industrial και ηλεκτρονικής ασυναρτησίας, είναι κάτι που δεν μπορούν να αντέξουν τα αυτιά μου. Το extreme έτσι και αλλιώς δεν είναι στο αίμα μου, αλλά το να σπρώχνεις το ακραίο μόνο και μόνο για να το σπρώξεις, δεν μου λέει κάτι.
Η μουσική των Author & Punisher, είναι καθαρά industrial, με πολλά ηλεκτρονικά στοιχεία και κανένα ίχνος κιθάρας, μελωδίας ή νοήματος. Το να στέλνεις κάτι τέτοιο σε έναν κλασσικό μεταλλά για κριτική, μάλλον είναι ένα μεγάλο λάθος. Ο αγαπημένος μου αρχισυντάκτης, μάλλον άρχισε να με μισεί πάλι… Η σχέση του “Beastland” με το metal, στα δικά μου αυτιά είναι μηδενική. Θα επιμείνω να είμαι ρομαντικός και να απαιτώ μελωδία και όχι εξτρεμισμό, επειδή ζούμε σε μια ακραία εποχή. Συγνώμη, αλλά δεν θα συνιστούσα το δίσκο σε κανέναν…
1/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
