Δεύτερος δίσκος για τους Γερμανούς, οι οποίοι μας ταξιδεύουν σε άλλες δεκαετίες. Επηρεασμένοι από τα Blues και Hard rock με πιασάρικα riffs και φωνητικές γραμμές, έχουν τα vibes από τις χρυσές δεκαετίες ‘60 και ‘70. Το 2010 ήταν, όταν ο drummer Janosch Rathmer (Long Distance Calling) και ο τραγουδιστής/κιθαρίστας Nick van Delft ίδρυσαν την μπάντα και αφού βρήκαν έμπειρους μουσικούς έβγαλαν το πρώτο ΕΡ/Demo το οποίο πήρε και πολύ καλές κριτικές. Δεν άργησαν όμως και πολύ για το ντεμπούτο “A Bit of Devil” το οποίο αποδέχθηκε και αυτό καλά από τους κριτικούς. Τώρα όμως, με το “Zodiac” ψάχτηκαν λίγο παραπάνω και μελέτησαν πιο καλά τις συνθέσεις, όπου και έδωσαν παραπάνω βάρος. Ο ήχος που έχουν δημιουργήσει είναι φουλ αναλογικός, χωρίς ίχνος “ψηφιακούρας”, με τρελά vibes, καταπληκτικές κιθάρες, απλές, λιτές και απέριττες και ένα δυνατό, σοβαρό και στιβαρό rhythm section που δένει καταπληκτικά με τα φωνητικά. Οι οπαδοί των Spiritual Beggars, Graveyard, Monster Magnet ακόμα και Clutch θα εκτιμήσουν την προσπάθεια των Γερμανών. Ο κύριος Martin Meinschafer (Henrik Freischlader, Donots) έχει κάνει φοβερή δουλειά με την παραγωγή και τον ήχο και έχει εξυψώσει τα ήδη πολύ καλά κομμάτια. Εκτός από τα δυναμικά τραγούδια με πολλές δόσεις από ατόφιο Hard rock με πολλές Blues καταβολές, υπάρχουν και οι πιο ήρεμες στιγμές του δίσκου (“Believer”, “Leave Me Blind”) για να ηρεμήσουν λίγο τα πνεύματα. Στο τέλος μας αφήνουν με μια καταπληκτική διασκευή στο “Cortez The Killer” του Neil Young.
6.5/10
Τένια Λάρδα
