Συμφωνικό metal με γυναικεία φωνητικά. Αν πάθατε αναφυλαξία μην διαβάσετε παρακάτω. Αν δεν πάθατε διαβάστε γιατί το “Vertalia” είναι ένα καλό άλμπουμ και αυτό το λέω εγώ που γενικά δεν τα πάω καλά με αυτό το παρακλάδι του χώρου μας.
Έλληνες οι Fortis Ventus και τρίο παρακαλώ. Σαν τους Motorhead αλλά στο συμφωνικό. Εδώ μας παρουσιάζουν το ντεμπούτο τους άλμπουμ κάτω από την στέγη της Rockshots. Σαν σχήμα υπάρχουν από το 2016 όμως το μοναδικό δείγμα γραφής τους ήταν ένα EP το 2017 με τίτλο “Haunted Heart” με τέσσερις συνθέσεις. το “Vertalia” έχει διάρκεια κάτι λιγότερο από μια ώρα και περιλαμβάνει δώδεκα τραγούδια.
Στα της μουσικής τώρα. Όπως ήδη ανέφερα η βάση τους είναι το συμφωνικό metal με αρκετά μάλιστα κινηματογραφικά στοιχεία. Για την ακρίβεια μπορώ να πω ότι το άλμπουμ είναι πιο πολύ συμφωνικό παρά metal. Δεν έχω κάποιο πρόβλημα με αυτό μιας και σε μεγάλο βαθμό οι συνθέσεις είναι άρτια γραμμένες και ενδιαφέρουσες. Προσωπικά θα το ήθελα λίγο μικρότερο σε διάρκεια αλλά αυτό είναι ένα δικό μου πρόβλημα.
Μου έφεραν στον νου τους Nightwish της “Once” εποχής αν τραγουδούσε σε αυτούς η Simone Simons μιας και διακρίνω κάποιες ομοιότητες στην φωνή. Στα θετικά βάζω την έλλειψη υπερβολών στην ερμηνεία της Nancy Mos, κάτι που πάντα με ενοχλούσε στο genre, που δίνει αρκετό αέρα στις συνθέσεις.
Το σχήμα κάνει ξεκάθαρες τις προθέσεις του με το εναρκτήριο “Between Love And War” στο οποίο συναντάμε ένα ντουέτο με τον Dee Theodorou από τους Illusory ο οποίος ήταν και υπεύθυνος για τα της παραγωγής. Δυνατά επίσης τα “Cave Of Glass” και το μεγάλο σε διάρκεια “Unveiling Path”.
Δεν ξέρω πόσο καιρό το πάλευαν το “Vertalia” όμως είναι σίγουρα μια δουλειά με πολύ μεράκι. Ελπίζω και η συνέχεια να είναι ανάλογη.
7,5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
