AlbumsΚριτικές

Bad Bone Beast – Extravaganza (Drakkar Entertainment)

Οι Bad Bone Beast είναι ένα hard rock / grunge τρίο που μας έρχεται από τη Γερμανία, όπου σχηματίστηκαν στα τέλη του 2017. Αποτελούνται από τους Ruben Claro στο μπάσο και στα φωνητικά, Alex Schmitz στην κιθάρα και Klassa Ukena στα τύμπανα. Το 2019 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους EP, με τίτλο “Water Into Wine”, ενώ πριν την έλευση της πανδημίας είχαν προλάβει να παίξουν ζωντανά σε club και φεστιβάλ στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ολλανδία.

Η έλευση της πανδημίας και ο απρόσμενος ελεύθερος χρόνος που αυτή έφερε για τους ανθρώπους, έδωσε την ευκαιρία στους τρεις μουσικούς να κάτσουν να γράψουν μουσική για τον πρώτο τους δίσκο, ο οποίος πήρε το όνομα “Extravaganza”.

Το “Extravaganza” είναι ένας δίσκος που δεν έχει μονάχα στοιχεία hard rock και grunge, αλλά πολλά περισσότερα. Κάποιες φορές διαφορετικά στοιχειά ακούγονται σε ένα τραγούδι και κάποιες φορές σε ένα τραγούδι κυριαρχεί ένα στοιχείο, και αυτό είναι κάτι που οι Γερμανοί έχουν την ευχέρεια να το κάνουν, καθώς ο δίσκος απαρτίζεται από δεκατρείς συνθέσεις, με διάρκεια που φτάνει σχεδόν τη μία ώρα.

Έτσι, θα ακούσουμε πιο κλασσικό rock, μελωδικό rock, blues (που γενικά είναι must συνδυασμός με rock και hard rock), stoner, μπαλάντα, ενώ στο τραγούδι “Back in the Game” φλερτάρουν για λίγο με το metal, καθώς η μουσική είναι πιο δυνατή, με πιο βαριά riffs και πιο δυναμικά τύμπανα.

Και όλα αυτά ακούγονται ωραία και ενδιαφέροντα, συμφωνώ, και θα ήταν όντως αν το μεγαλύτερο μέρος του δίσκου δεν αποτελούταν από αδύναμες και άνευρες στιγμές, γλυκανάλατες μελωδίες και εμπορικούς ήχους. Για να μην είμαι άδικος, υπάρχουν σημεία στο “Extravaganza” που είναι δυνατά, με ωραία hard rock riffs, ωραία σόλο κιθάρας και δυνατό drumming.

Τα blues και stoner περάσματα είναι ωραία, οι πιο up-tempo και πιο βαριές στιγμές είναι ενδιαφέρουσες και είναι, επίσης, ωραίο όταν στα πιο hard rock σημεία η κιθάρα καμιά φορά αποκτάει έναν πιο βρόμικο ήχο. Και γενικά φαίνεται ότι η δουλειά στην κιθάρα και στα τύμπανα είναι καλή και εξίσου καλή είναι η δουλειά που έχει κάνει ο Claro στα φωνητικά, τα οποία είναι πολύ ταιριαστά στη μουσική τους.

Αλλά, δυστυχώς, οι πιο μελωδικές και down-tempo στιγμές τους έχουν ελάχιστο έως καθόλου ενδιαφέρον, αν και κάποιες λίγες φορές, όπως για παράδειγμα στο “Fade”, που κινείται σε ρυθμούς μπαλάντας, θα ακουστούν κάποιες όμορφες μελωδίες. Είναι, όμως, αυτές οι γλυκανάλατες μελωδίες της κιθάρας και των φωνητικών, ο μοντέρνος ήχος ορισμένων κομματιών και η πιο εμπορική προσέγγιση, καταστρέφουν ό,τι ενδιαφέρον είχε πάει να χτιστεί.

Ένας πιο μικρός και συμπαγής δίσκος, με περισσότερη ένταση και περισσότερη προτίμηση στο hard rock (που άλλωστε λένε πως παίζουν) και με περισσότερα blues και stoner στοιχεία, να έκαναν το δίσκο πιο δυνατό και πιο ενδιαφέρον, γιατί οι Γερμανοί φάνηκε πως ξέρουν να γράφουν και να εκτελούν. Ίσως ο επόμενος δίσκος να έχει πιο πολλά από τα χαρακτηριστικά που ανέφερα και να βγάλουν ένα album δυναμίτη.

6/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]

whale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X