Είναι μια από τις μπάντες που αποτελούν αυτό που εγώ ονομάζω δεύτερο κύμα του ελληνικού southern rock/heavy rock ήχου. Δεν είναι πολύ καιρό στο κουρμπέτι αλλά σίγουρα ο δρόμος που διαλέξανε είναι αυτός που θα τους οδηγήσει προς την επιτυχία. Ο λόγος λοιπόν για τους Black Stone Machine, οι οποίοι είναι γέννημα θρέμμα Αθηναίοι και το “Crossroads” αποτελεί την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά, η οποία βρέθηκε στα ράφια των δισκοπωλείων σχετικά πρόσφατα. Προπομπός αυτού υπήρξαν δυο EPs, τo “Black Stone Machine” του 2019 και το φετινό “House Of Lies”, τα κομμάτια του οποίου εμπεριέχονται στην παρούσα δουλειά.
Μουσικά μιλώντας τώρα, το ιδιαίτερο κοπής μουσικό κράμα των Black Stone Machine κοιτά ευθέως στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, μιας και οι επιρροές που ακούγονται μέσα στο δίσκο προέρχονται από τους Black Label Society (κυρίως), τους Corrosion Of Conformity, τους αγαπημένους μου Alabama Thunderpussy (R.I.P.), κλείνουν το μάτι στους Metallica ενώ σε κάποια σημεία μου έφεραν στο μυαλό μέχρι και Texas Hippie Coalition. Βάλτε λοιπόν όλα αυτά στο μπλέντερ, μην ξεχνώντας να βάλετε την αλητεία των Motörhead της περιόδου 1986–1995. Όλα αυτά μαζί φανερώνουν την συνταγή της επιτυχίας.
Αυτό που σε κερδίζει ακούγοντας το “Crossroads”, είναι η πολύ καλή ροή των κομματιών, καθώς μέσα στο χρόνο που διαρκεί ο δίσκος δεν σταματάς να κουνάς το κεφάλι σου ρυθμικά, πάνω στα riffs των κιθαρών όπου το δίδυμο Alex και Γιώργου απλά…«κεντάει»! Βέβαια, η απαιτούμενη στιβαρότητα έρχεται και από την «οπισθοφυλακή» της μπάντας, με τους Μιχάλη και Νίκο σε μπάσο και τύμπανα να δίνουν το δικό τους βροντερό παρών.
Προσωπικά ξεχώρισα το εναρκτήριο “Raging Bull”, το αμέσως επόμενο “No Back Plan”, το “To Reap The Whirlwind” με την απόλυτα ταιριαστή συμμετοχή του Αργύρη Γαλιατσάτου των Nightstalker και το “Bad Crop” με τη συμμετοχή του Νώντα Εμμανουήλ των Rusty Bonez. Στον δίσκο υπάρχουν ακόμα δυο συμμετέχοντες, οι Θανάσης Τιμπλαλέξης (Dendrites) και Obel (ex-Building Chaos).
Στα επιπλέον συν μπορώ να πω ότι είναι το φανταστικό εξώφυλλο που κοσμεί το δίσκο ενώ εκεί που υπάρχει περιθώριο βελτίωσης είναι ο τομέας της παραγωγής, ο οποίος δεν με κέρδισε και τόσο. Θα μπορούσα όμως να πω ότι είναι κάτι παραπάνω από αυτό που θα έλεγε κανείς απλά ικανοποιητικός.
Νομίζω ότι η κίνηση να τον κυκλοφορήσουν σε μορφή βινυλίου δίνει έξτρα πόντους στην συνολική προσπάθεια των Black Stone Machine, μιας και οι ίδιοι αποτελούν μια ανερχόμενη δύναμη της σκηνής παρέα με τους Rusty Bonez και τους Soundtruck για εμένα. Σίγουρα θα ήθελα να δω την μπάντα ζωντανά (όταν με το καλό τελειώσει ο εφιάλτης ονόματι Covid-19), μιας και τα κομμάτια που εμπεριέχονται στο “Crossroads” έχουν γραφτεί μόνο γι’ αυτή την χρήση. Και εις ανώτερα μάγκες!
8/10
Νίκος Σιγλίδης
nicklasinferno@gmail.com
