Οι Blasphemophagher για όσους δεν γνωρίζουνε είναι μια μπάντα από την Ιταλία η οποία αρέσκεται στο να παίζει μια μίξη απο death, black και grind metal. Από την αρχή που ξεκινάει ο δίσκος με ένα υποτυπώδες intro καταλαβαίνεις ότι πρόκειται να ακούσεις κάτι σάπιο και όντως αυτό γίνεται. Τα τραγούδια είναι όλα γρήγορα σε ταχύτητα οι κιθάρες ξύνουνε από την αρχή μέχρι το τέλος και τα ντράμς δίνουν ένα ατελείωτο blast το οποίο σε προκαλεί για να σπάσεις τον σβέρκο σου από το κοπάνημα. Τα φωνητικά είναι επίσης σάπια σε σημείο να μην καταλαβαίνεις το τι λένε αλλά θα μου πείς δεν είναι αυτό το ζητούμενο σε τέτοια κομμάτια. Σε πολλά σημεία από τη μια μου θύμισαν τους Mayhem, Bathory, Impiety και Hellhammer κυρίως στην ταχύτητα και στην σαπίλα των στίχων και σε κάποια άλλα σημεία τους Napalm Death, Repulsion, και Extreme Noise Terror κυρίως στο σημείο που γίνονται πολύ grindcore. Δυστυχώς αυτό το είδος δεν επιτρέπει πολλές αλλαγές και μέσα στα 40 λεπτά που διαρκεί ο δίσκος είναι πολύ πιθανό να βαρεθείτε καθώς τα ριφ είναι σχεδόν ίδια κάθε στιγμή. Γενικά πιστεύω ότι είναι ένας δίσκος καθαρά για τους φαν των συγκεκριμένων συγκροτημάτων και οποιοσδήποτε άλλος θα πάει να το ακούσει δεν πιστεύω να αντέξει παραπάνω από 10 λεπτά. 40 λεπτά ανελέητης σαπίλας και ανελέητου headbanging περιμένουν τους φαν αυτού του είδους και αυτού του συγκροτήματος. Οι υπόλοιποι όμως καλύτερα να αλλάξετε μεριά που κοιτάτε. Δεν το συνιστώ καθόλου.
5/10
Άκης Μυστιλόγλου
