Ιταλία και Thrash metal λίγο ασυνήθιστο φαινόμενο αλλά δεν παύει να υπάρχει! Δημιουργημένοι το 1998 οι αιμοδιψείς δαίμονες μας παρουσιάζουν το 6ο ολοκληρωμένο άλμπουμ τους μέσα σε ένα εωσφορικό, Κθούλου, Βαμπιρικό και άλλα τέτοια «κακά» πλαίσιο και θεματολογία. Στηρίζονται στις απλές δομές, στο λιτό παίξιμο όσων αφορά την riff-ολογία και το drumming, και σε μια φωνή που μου θυμίζει αρκετά τον Udo! Η αλήθεια είναι ότι στο 4ο κομμάτι είχα ήδη βαρεθεί όμως με κράτησαν ζωντανό κάποιες κιθαριστικές μελωδίες που υπάρχουν και μπαίνουν ωραία που και πού! Σε αυτό το άλμπουμ δεν θα ακούσετε τρομερές συνθέσεις, δομές, αλλαγές που θα σας κάνουν να κολλήσετε κλπ τέτοια, τουλάχιστον κατά την άποψη μου. Θα μπορούσαν να βγάλουν κάτι πιο αξιόλογο μιας και υπάρχουν τόσα χρόνια στον χώρο που σημαίνει ότι υπάρχει εμπειρία και όλα τα συναφή αλλά τέλος πάντων. Πολύ μέτριο το όλο σκηνικό και χιλιοπαιγμένο ακόμη καλύτερα από άλλες μπάντες κατά την γνώμη μου πάλι. Όσοι έχετε αρκετό ελεύθερο χρόνο ας του ρίξετε μια αυτιά!
5/10
Χρήστος Τσίτσης
