Οι Bloodrust είναι ένα one-man band από την Αγγλία το οποίο αποτελείται από τον R. Keenahan που έχει αναλάβει τα φωνητικά, τις κιθάρες και τον προγραμματισμό των υπόλοιπων οργάνων. Διαβάζω η μπάντα υπάρχει από το 2010, όμως έπρεπε να φτάσουμε στο Νοέμβριο του 2020 για να τη δούμε να κάνει το πρώτο της δισκογραφικό βήμα. Δεν γνωρίζω τους λόγους αυτής της καθυστέρησης, αλλά μάλλον θα είναι οι συνηθισμένοι. Ας προχωρήσουμε όμως.
Το ύφος του δίσκου είναι έντονα επηρεασμένο από τους πρώιμους Bolt Thrower (εποχής “War Master”) τόσο στο ρυθμικό κομμάτι, όσο και στα φωνητικά. Κάτι που προσωπικά νιώθω να μου πατάει αρκετά τον κάλο μιας και δεν είναι μυστικό ότι οι Άγγλοι αποτελούν μια από τις πολύ αγαπημένες μου μπάντες. Βέβαια προφανώς και δε θα αφήσω το οπαδιλίκι να επισκιάσει την κριτική μου αλλά από όποια οπτική το πάρεις, είναι ένα συν για τα δικά μου αυτιά.
Ωστόσο, αυτό που με προβλημάτισε με το “Burning Of Aeons” είναι ότι πρόκειται για ένα άλμπουμ αρκετά διχασμένο. Και τι εννοώ με αυτό. Ο Keenahan πατάει πάνω στους Bolt Thrower αλλά προσπαθεί να δώσει στο δίσκο και άλλα στοιχεία προκειμένου να φτιάξει ένα δικό του στυλ. Αυτό φυσικά είναι και το σωστό για μια μπάντα, όμως εδώ, αυτά τα άλλα στοιχεία δεν ακούγονται σωστά. Ακούγονται εντελώς ξένα με την υπόλοιπη μουσική. Ο πυρήνας είναι οι Bolt Thrower αλλά προσπαθούν να τους αναμείξουν με κάποια ατμοσφαιρικά μέρη εδώ και εκεί τα οποία δυστυχώς δεν κολλάνε μεταξύ τους.
Δε λέω ασφαλώς ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να κολλήσουν αλλά όπως είναι γραμμένα εδώ, κόβουν πάρα πολύ από το δίσκο και τον κάνουν να ακούγεται διχασμένος. Και αυτό είναι κάτι που κανένας δεν θέλει από ένα δίσκο. Πάντα πρέπει να γίνεται προσπάθεια από τις μπάντες για να ξεφύγουν από τα κλισέ του είδους που παίζουν, απλά το θέμα είναι να γίνεται σωστά και να μην ακούγεται σαν μια συλλογή από ιδέες που μπήκαν μαζί. Ελπίζω πάντως να μην κάνει άλλα δέκα χρόνια ο επόμενος δίσκος.
5/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
theoskats@yahoo.gr
