Όχι αγαπητέ μου αναγνώστη, δεν έχεις κάνει λάθος. Δεν μπήκες να διαβάσεις ξανά την ίδια κριτική. Είσαι στο σωστό κείμενο και αυτό γιατί οι It Bites μας έχουν δώσει δύο επανακυκλοφορίες τους. Η μια αφορά το “Map Of The Past” και η άλλη τον δίσκο με τον οποίο θα ασχοληθούμε εδώ, τον “The Tall Ships”. Να τα πιάσουμε όμως ξανά από την αρχή.
Μιλάμε για βρετανικό progressive rock συγκρότημα, το οποίο παίζει και pop fusion, pop-rock και διάφορα άλλα συναφή παρακλάδια. Πρακτικά έχουν ξεκινήσει από το 1982. Κάθε λίγα χρόνια όμως διαλύονταν, επανενώνονταν, ξανά χώριζαν, ξανά σμίγανε και η ιστορία κυλούσε έτσι. Το 2006 το πήραν απόφαση και από ότι φαίνεται το έχουν κρατήσει μέχρι και σήμερα, κοινώς δεκαπέντε χρόνια άκοπα. Συγχαρητήρια!
Τώρα όσον αφορά τη σύνθεση της μπάντας, λόγω εσωτερικών προστριβών και παραπληροφόρησης του κοινού το 2019 από τον drummer της παρέας, δεν υπάρχουν σίγουρα ονόματα για το ποιοι πλέον αποτελούν μέλη του σχήματος. Τα πιο πρόσφατα είναι οι Bob Dalton σε τύμπανα και δεύτερα φωνητικά, John Beck σε πλήκτρα, κιθάρα και δεύτερα φωνητικά, John Mitchell σε φωνητικά και κιθάρα και Lee Pomeroy σε μπάσο και δεύτερα φωνητικά.
Και με αυτόν τον τρόπο φτάνουμε στο 2021 και την επανακυκλοφορία δύο παλαιότερων δίσκων. Το “The Tall Ships” αποτελεί το τέταρτο ουσιαστικά full-length της μπάντας και κυκλοφόρησε το 2008. Στην τωρινή του έκδοση το CD περιέχει τα έντεκα κομμάτια που υπήρχαν και στην πρώτη έχοντας προστεθεί δύο bonus και συνοδεύεται από booklet. Επίσης, για πρώτη φορά είναι διαθέσιμο σε βινύλιο.
Το πόσο αλλάζει μια μπάντα από το ένα album στο άλλο, είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο, είτε με την καλή είτε με την κακή έννοια. Επειδή ανέλαβα και τα δύο full-lengths, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι το συγκεκριμένο είναι κλάσεις ανώτερο από το “The Map Of Past”. Είναι έτη φωτός καλύτερο. Ο ήχος του θυμίζει το είδος του και όχι κάτι άκυρο. Αν ήμουν θαυμάστριά τους, θα είχα ξενερώσει απίστευτα με το παραπάνω album.
Συγκριτικά με την πρώτη έκδοση, προφανώς και η ποιότητα του ήχου είναι βελτιωμένη. Τώρα κάτι περισσότερο δεν έχω να αναφέρω. Τα πολλά λόγια άλλωστε είναι φτώχεια, όταν έχουμε τέτοιες περιπτώσεις. Η αξία τους έχει ήδη κριθεί. Η βαθμολογία θα είναι και αντικειμενική και η υποκειμενική αυτή τη φορά, γιατί πραγματικά το αξίζει.
8/10
Χριστίνα Γιαννούλη
giannouli.christina3@gmail.com
