Βλέποντας κάποιος το εξώφυλλο της πρώτης επίσημης EP κυκλοφορίας των Wormwood, μάλλον θα περιμένει να ακούσει ένα κλασσικό Νορβηγικό black metal ήχο. Και ενώ ο ήχος τον Wormwood μόνο ως μαύρος και άραχνος μπορεί να χαρακτηριστεί, τα πράγματα στο EP είναι αρκετά ποιο ενδιαφέροντα. Ας κάνουμε πρώτα όμως τις απαραίτητες συστάσεις. Οι Wormwood μας έρχονται από τη Βοστόνη της Αμερικής και αποτελούνται από δύο άτομα, τους Chris Bevalaqua στα τύμπανα (x-Doomriders, ex-Hellraker) και Chris Pupecki στις κιθάρες, μπάσο και φωνητικά (Doomriders, Cast Iron Hike) και κυκλοφορούν το πρώτο του ομότιτλο EP το οποίο περιέχει 17 λεπτά άρρωστης sludge / doom /black μουσικής.
Η αλήθεια είναι πως ακούγοντας για πρώτη φορά το EP στο πίσω μέρος και χαμηλά, ένιωσα ότι άκουγα μια μίξη Celtic Frost του “Morbid Tales” και του “Monotheist”. Με τις επόμενες ακροάσεις το EP μου έδειξε ξεκάθαρα τις επιρροές του Pupecki από τον Tomas G. Warrior στα φωνητικά αλλά και στα βαριά doomy riffs στις κιθάρες του και γενικά μου φάνηκε σαν μια μίξη των αργών και doom Celtic Frost και των σκληρών αλλά πάντα doomy, Eyehategod. Το EP βασίζεται καθαρά στο rhythm section για να παράγει όλη τη βαρύτητα και τα groove στοιχεία που θέλουν να περάσουν οι Wormwood. Τα riff είναι βαριά και άρρωστα, οι ρυθμοί πολύ αργοί όπως αρμόζει σε μια doom κυκλοφορία, και το rhythm section απλό, βαρύ και στιβαρό, ενώ όλα αυτά είναι περασμένα μέσα από ένα μεγάλο φίλτρο sludge ήχου και διάθεσης.
Γενικά μπορώ να πω ότι με τις ακροάσεις το EP μου άρεσε όλο και περισσότερο αλλά σε καμία περίπτωση δεν με έκανε να αναφωνήσω ένα μπράβο ή να βρω κάτι που θα με παρακινήσει να χαρακτηρίσω το EP κάτι παραπάνω από απλά καλό. Με κορυφαίες στιγμές τα “I’d Rather Die” και “White Plague ” που περιέχουν killer riffs και ενδιαφέροντα groove στοιχεία δεν υπάρχει κάτι άλλο σημαντικό να ανεφέρε κανείς για την κυκλοφορία αυτή, εκτός της καλής, για τα δεδομένα του είδους, παραγωγής.
Ούτε κρύο λοιπόν, ούτε ζέστη. Ένα απλά καλό sludge / doom EP το οποίο μάλλον θα αρέσει στους οπαδούς του είδους, χωρίς όμως να τους αφήσει κάτι καινούργιο στην ακρόαση του. Οι υπόλοιποι μπορούν να ρίξουν μια αυτιά, ειδικά αν αρέσκονται στο doom, αλλά μάλλον θα προσπεράσουν μετά από λίγες ακροάσεις.
6/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
