Πρώτη δισκογραφική δουλειά για τους Bonjour Tristesse, ή αλλιώς για τον Nathanael, καθώς πρόκειται για one-man band, από το Aichach της Βαυαρίας, παρά τον γαλλικό τίτλο του συγκροτήματος και του album. Το “Par Un Sourire” μόνο για χαμόγελα δεν προσφέρεται (σ.σ. ο τίτλος του album σημαίνει ‘με ένα χαμόγελο, ενώ ο τίτλος του συγκροτήματος σημαίνει ‘καλημέρα θλίψη’), καθώς πρόκειται για έναν black metal δίσκο, και ακόμα πιο συγκεκριμένα για έναν black suicidal depressive δίσκο. Σκοτεινή και βαριά ατμόσφαιρα, λοιπόν, που απορρέει τόσο από τις κιθαριστικές μελωδίες, όσο και από τα φωνητικά που κινούνται από απεγνωσμένες κραυγές μέχρι standard black. Χωρίς πολύπλοκες συνθέσεις, ο Nathanael καταφέρνει να δώσει την καταθλιπτική και μελαγχολική νότα που επιθυμεί με αυτό το δίσκο σε μόλις έξι συνθέσεις συνολικής διάρκειας 45’. Σε αυτό συμβάλλουν και οι στίχοι των τραγουδιών. Αυτό που θα παρατηρήσει κάποιος, όμως, είναι ότι στο τέλος των στίχων διαφαίνεται και μία μικρή ελπίδα, μία δόση ελευθερίας, ακόμα και αν αυτή προέρχεται μέσα από την αυτοκαταστροφή / καταστροφή. Ωστόσο, οι συνθέσεις μοιάζουν να επαναλαμβάνονται, κάτι που ίσως καθιστά το δίσκο λίγο μονότονο κα κουραστικό, ιδίως στον τομέα των φωνητικών. Παρόλα αυτά, ίσως να μην μπορούμε να μιλήσουμε για πρωτοτυπία και καινοτομία σε ένα bsdm δίσκο. Ως εκ τούτου, ο δίσκος αντιπροσωπεύει επάξια το είδος στο οποίο ανήκει. Συνολικά, πρόκειται για έναν κλασικό bsdm δίσκο, με καλές συνθέσεις, που αφορά ζητήματα αυτοδιάθεσης του ατόμου και της ελευθερίας του – πραγματική ή εικονική; Να αναφερθεί ότι ο δίσκος αποτελεί επανακυκλοφορία του ιδίου δίσκου που κυκλοφόρησε το 2010, στην οποία, όμως, προστέθηκαν επιπρόσθετες κιθάρες (κάτι που προσδίδει και στον όγκο και το βάθος των τραγουδιών), ενώ παράλληλα έγινε εξ νέου μιξάρισμα και ενορχήστρωση.
7,5/10
Αλίκη Μαξούτογλου
