cathedral
Ανταποκρίσεις

Cathedral, Violet Vortex, Infidel

Cathedral, Violet Vortex, Infidel

01-10-2011

Gagarin 205, Αθήνα

Τον Φεβρουάριο που πέρασε οι Cathedral ανακοίνωσαν ότι θα αποσυρθούν μετά την κυκλοφορία του τελευταίου τους album, The Last Spire, που αναμένεται να γίνει μέσα στο 2012. Πριν από αυτό όμως αποφάσισαν να κάνουν μία τελευταία, αποχαιρετιστήρια περιοδεία, που για καλή μας τύχη περιελάμβανε και τη χώρα μας. Πρώτο live για τον Οκτώβρη λοιπόν και πολύ σημαντικό για τους φίλους της μπάντας, αφού αυτή ήταν η τελευταία τους ευκαιρία να τους δουν από κοντά. Κατά τις 21.30 τη σκηνή του Gagarin κατέλαβε η πρώτη support μπάντα, οι Infidel. Ο ήχος τους ήταν αρκετά κλασικό doom, σε αργές ταχύτητες, με κάποια ενδιαφέροντα, αλλά και κάποια πιο αδύναμα σημεία. Έπαιξαν γύρω στα σαράντα λεπτά, τέσσερα κομμάτια, αν θυμάμαι καλά, ένα παλιό και τα υπόλοιπα από την καινούρια τους δουλειά που αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα. Γύρω στις 22.20 και ενώ ο κόσμος είχε αρχίσει σιγά σιγά να μαζεύεται, πήραν σειρά οι Violet Vortex. Αν κάτι σας θυμίζει το όνομα, χωρίς να τους έχετε ακούσει, είναι επειδή σας έρχεται στο μυαλό το ομώνυμο intro του Ethereal Mirror. Και αυτή η μπάντα έπαιξε κοντά στα σαράντα λεπτά, με έναν δεμένο ήχο που ήταν μεν βασισμένος στο doom, αλλά σε πολλά από τα κομμάτια τους υπήρχε έντονα το στοιχείο του stoner, κάτι που ανέβαζε τους ρυθμούς. Πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση, ορεξάτοι και ευχάριστοι ζέσταναν για τα καλά τον κόσμο που ανυπομονούσε για τους Cathedral. Πλησίαζε 23.20, έφτασε η στιγμή που όλοι περίμεναν. Οι πρώτες νότες από τα πλήκτρα σηματοδότησαν την έναρξη της τελευταίας εμφάνισης των Cathedral στην Αθήνα. Σιγά σιγά ανέβηκε και η υπόλοιπη μπάντα στην σκηνή, με τελευταίο τον Lee Dorrian, ξεκινώντας με το “Vampire Sun”. Η ανταπόκριση του κόσμου ήρθε από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα. Ακολούθησε ένα show με αρκετά κομμάτια από το The Carnival Bizarre, αλλά και μία σειρά από γνωστά διαμάντια της μπάντας, άλλα από τα πρώτα τους βήματα και άλλα από τις τελευταίες δουλειές τους. Όσο για την απόδοσή τους επί σκηνής, ήταν πραγματικά πολύ καλή, με τον Lee Dorrian να αποδεικνύει για ακόμα μία φορά πόσο μεγάλη μορφή είναι. Θεατρικός όπως πάντα, έδενε το καλώδιο του μικροφώνου γύρω από το κεφάλι του ή τον λαιμό του, περπατούσε αργά σαν ζόμπι με το μικρόφωνο στο στόμα, γενικά έκανε τις γνωστές του γκριμάτσες και με την ερμηνεία του έδινε μία επιπλέον χάρη στα κομμάτια. Το “Carnival Bizarre” και το “Ebony Tears” ήταν σίγουρα από τις πιο δυνατές στιγμές της βραδιάς, ενώ χαμός έγινε στο encore με το “Utopian Blaster”. Δεν αρκέστηκαν όμως σε αυτό για να μας αποχαιρετήσουν. Ευχαρίστησαν το κοινό για την παρουσία του, αλλά και για την στήριξή του σε όλη την πορεία τους και βγήκαν για ένα δεύτερο encore με τον Dorrian να λέει: “I am Mathew Hopkins, the witchfinder.”. Ναι, θα ήταν κρίμα να φύγουν χωρίς να ακούσουμε αυτό το κομμάτι και είναι δύσκολο να σας περιγράψω τον πανικό που επικράτησε από αυτές τις λέξεις, μέχρι το τέλος του. Πιστεύω πως κατάφεραν να κλείσουν την αυλαία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αποχωρώντας έγκαιρα, μετά από μία σειρά πολύ αξιόλογων δίσκων, χωρίς να πάρουν την κάτω βόλτα, και αφήνοντας μας με τις καλύτερες αναμνήσεις, από αυτή τη βραδιά, αλλά και την γλυκόπικρη γεύση του αποχωρισμού. Burn! Burn! Buuuuurn!

Βίκυ Αθανασοπούλου

[email protected]

RodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X