Από το Newcastle της Αυστραλίας μας έρχονται οι Chaosaint οι οποίοι μόλις κυκλοφόρησαν μόνοι τους το πρώτο τους EP. Κινούνται σε ένα ιδιόμορφο, δικό τους στυλ το οποίο έχει επιρροές τόσο από groove metal όσο και από μελωδικό hard rock, και άλλα ακόμη.
Δυστυχώς, αυτό που ακούω σε αυτήν εδώ την κυκλοφορία είναι ένα χάος. Με την πολύ κακή έννοια του όρου. Η μπάντα δεν ξέρει τι θέλει να παίξει και αυτό βγαίνει προς τα έξω με συνθέσεις οι οποίες είναι η επιτομή του αναποφάσιστου. Δε μπορώ να καταλάβω αν η μπάντα θέλει να το πάει πιο μελωδικά ή μοντέρνα ή σε πιο σκληρά μονοπάτια. Και αυτό συμβαίνει γιατί δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη γραμμή πλεύσης στα κομμάτια, μέρη που δεν κολλάνε μεταξύ τους διαδέχονται το ένα το άλλο, δημιουργώντας σύγχυση στον ακροατή και εν τέλει, τεράστια κούραση.
Σίγουρα δεν είναι και ό,τι καλύτερο μια μπάντα να κινείται σε συγκεκριμένα στεγανά και να μην εξελίσσεται, η μουσική πάντα πρέπει να προχωράει άλλωστε. Την ίδια στιγμή όμως δε γίνεται το συγκρότημα να μην ξέρει τι θέλει να παίξει και να βάζει στις συνθέσεις του εκατό πράγματα απλά για να τα βάλει και να δείξει ότι έχει γκάμα ακουσμάτων ή ότι μπορεί να παίξει πολλά πράγματα.
Πρέπει να υπάρχει μια χρυσή τομή ανάμεσα στο είδος της μουσικής και την πεπατημένη του με την ποικιλία. Είναι απίστευτα κουραστικό μια μπάντα να έχει μόνο ένα στοιχείο στο ενεργητικό της, είτε αυτό είναι μόνο ξύλο είτε μόνο groove είτε μόνο μελωδία. Την ίδια στιγμή όμως, είναι απίστευτα κουραστικό αυτό που γίνεται εδώ. Δηλαδή μια μουσική που δεν έχει ένα συγκεκριμένο πλάνο και καταλήγει να παίζει γύρω από ένα σωρό πράγματα και δεν παίζει τίποτα στην τελική.
Πρέπει να καταλήξουν σε τι θέλουν να παίζουν άμεσα. Αν δε το κάνουν, απλά θα κουράζουν τα αυτιά μας, όπως κάνουν εδώ. Προσπαθώ να είμαι επιεικής με τις πρώτες προσπάθειες των συγκροτημάτων και για αυτό δε θα του βάλω το βαθμό που πραγματικά αξίζει, για να καταλάβετε για τι αίσχος μιλάμε.
3,5/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
