Οι Cień είναι ένας επιπλέον λόγος για να λατρέψουμε περισσότερο την πολωνική ακραία metal σκηνή. Μπορεί να μην ανήκουν ανάμεσα στα καλύτερα συγκροτήματα της χώρας αλλά με τις κυκλοφορίες τους έχουν τραβήξει τα βλέμματα αποσπώντας αρκετά θετικά σχόλια. Δημιουργήθηκαν το 2009 από τους Suffer (drums) και Gulver (κιθάρα, φωνητικά) και έχουν βγάλει δύο EPs και δυο ολοκληρωμένα άλμπουμ, τα “Ecce Homo” (2014) και “Fate” (2017).
Οι προσθήκες του νέου τραγουδιστή Ashgan (Exurge, Blaze Of Perdition) και του νέου κιθαρίστα Lycain (Horda, Pandrador) έδωσαν έναν αέρα αλλαγής. Το τρίτο πλήρες άλμπουμ, που ονομάζεται “Redemption”, αποτελεί ένα νέο κεφάλαιο για τους Πολωνούς. Όλες οι προηγούμενες τους δουλειές είχαν σαν βάση το depressive και ελαφρώς doomy black metal ενώ σε αυτό τον δίσκο ηχητικά γίνονται πιο σκληροί, πιο επιθετικοί, χωρίς να έχουν απωλέσει τις αρχικές τους ρίζες. Οι συνθέσεις ξεχειλίζουν από στοιχειωμένες μελωδίες και μισανθρωπία.
Τα φωνητικά ακούγονται πιο ακραία σε σχέση με ότι έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα γεμίζοντας τα κομμάτια με απεγνωσμένες κραυγές και μεγάλες δόσεις τρέλας. Τραγούδια όπως το μελωδικό “The Hour Of Justice” και το “Lethargy” προσφέρουν μια ατμόσφαιρα καταπίεσης, κατάθλιψης και ματαιοδοξίας που μεταδίδεται μέσα από τους ήχους της κιθάρας μα κυρίως από τα φωνητικά που στην κυριολεξία θρηνούν, θυμίζοντας μερικές φορές τον Attila Csihar (Mayhem).
Ξεχώρισα το ομότιτλο “Redemption” και το επικών διαστάσεων “Virtues Of Death”, δύο κομμάτια με έντονα συναισθήματα και μελαγχολικούς ήχους, με τις κιθάρες να κερδίζουν τις εντυπώσεις. Οι Cień έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά, με έξι συνθέσεις γεμάτες θλίψη αποδεικνύουν ότι είναι ικανοί να αιχμαλωτίσουν και να αποδώσουν δυνατά συναισθήματα σε μουσική μορφή. Το “Redemption” αποτελεί ένα καταφύγιο για όσους επιζητούν να βρουν ένα αποκούμπι στη μοναξιά και τη ζοφερή περισυλλογή.
6,5/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]
