Επιστροφή σήμερα στα πάτρια εδάφη, όπου θα συναντήσουμε τους Αθηναίους heavy metallers Crystal Winds. Οι Crystal Winds είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα συγκροτήματος όπου η δισκογραφική παρουσία δεν είναι ανάλογη με τον αριθμό χρόνων που είναι ενεργό. Οι Αθηναίοι ιδρύθηκαν το μακρινό 1999 αλλά μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους demo το 2004 με τίτλο “Scepters Of Eternity”, διαλύθηκαν. Το 2013, όμως, επανασχηματίστηκαν και κυκλοφόρησαν το 2016 το πρώτο τους και ομώνυμο EP, ενώ φέτος μας παρουσιάζουν την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά, με τίτλο “Return To The Dark Age”. Οι Crystal Winds αποτελούνται από τους Νίκο Τέτερη (Black Stone Machine, Chrysilia), Αντρέα Κουρατόρα (ex-Rage ‘N’ Steel), Γιάννη Βροντή και Μιχάλη Καραγιάννη (Black Stone Machine).
Ας ξεκινήσω αυτή τη φορά, κάνοντας μια αναφορά στο πολύ ωραίο εξώφυλλο, το οποίο αν και απλό στην εικόνα του, είναι αρκετά επιβλητικό και ατμοσφαιρικό και πιάνει ακριβώς το νόημα του τίτλου του δίσκου. Μουσικά τώρα, εκείνοι που έχουν ακούσει το “Crystal Winds” θα παρατηρήσουν ότι σε αυτό το δίσκο οι Αθηναίοι έχουν φύγει από το power metal και έχουν στρέψει τη μουσική τους προς πιο κλασικά heavy metal μονοπάτια, με hard rock αναφορές, έχοντας και ταυτόχρονα ενισχύσει κατά πολύ το επικό μέρος.
Στο EP το επικό στοιχείο ήταν περισσότερο συνοδευτικό στο power metal, ενώ τώρα κρατάει πρωταγωνιστικό ρόλο. Και όχι μόνο αυτό αλλά έχει γίνει και πολύ καλή δουλειά. Τρανό παράδειγμα για αυτό είναι το οκτάλεπτο “Still There”, το οποίο πέρα από μια εισαγωγή κι ένα κλείσιμο, που είναι φουλ ατμοσφαιρικά, έχει γενικά πολύ ωραίες μελωδίες, τόσο στη μουσική όσο και στη φωνή του Αντρέα, που μαζί με τις mid-tempo ταχύτητες, τα galloping riffs και τα πλήκτρα στο βάθος, δημιουργούν μια εξαιρετική επική ατμόσφαιρα. Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται τα επίσης πολύ όμορφα “Your Time Has Come” και “The Dark Age”.
Από εκεί και πέρα, έχουμε το εναρκτήριο “We’ve Got The Sounds” και το “Through The Stars”, τα οποία κινούνται σε πιο old-school heavy metal/NWOBHM ρυθμούς. Το πρώτο να είναι up-tempo με βαριά riffs και γρήγορα σόλο, ενώ το δεύτερο κινείται σε πιο μεσαίες ταχύτητες, με ωραίες μελωδίες, ενώ είναι και instrumental (κάτι το οποίο με εξέπληξε ευχάριστα, καθώς δεν βάζουν πλέον πολλές μπάντες instrumental συνθέσεις στους δίσκους τους).
Έπειτα, έχουμε το “Gods Of Rock ‘N’ Roll”, το οποίο είναι μια εντελώς ανεβαστική hard rock σύνθεση και μια ωραία «βρωμιά» στον ήχο και με τα τραχιά και φωναχτά φωνητικά του Αντρέα να ταιριάζουν απόλυτα στο κομμάτι. Τέλος, το “Mean Queen” ξεκινάει με ένα μείγμα κλασικού metal και glam rock μελωδιών αλλά μετά το γυρίζει σε αργούς heavy metal ρυθμούς, με doom και epic τόνους, ενώ το “Dream Queen” κινείται σε ρυθμούς μπαλάντας, με ένα ορχηστρικό mid-tempo πέρασμα μετά τη μέση.
Το “Return To The Dark Age” είναι ένας δίσκος που μου άρεσε αρκετά, καθώς με τις συνεχείς αλλαγές σε ύφος, αλλά και τις ωραίες συνθέσεις, κατάφερε να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον μου. Στα θετικά στοιχεία είναι, επίσης, και οι πολύ όμορφες μελωδίες, τα φωνητικά αλλά και η φοβερή ατμόσφαιρα που παρατηρούνται στα επικά κομμάτια του άλμπουμ, όπου οι Crystal Winds έχουν κάνει πραγματικά ωραία δουλειά. Αν ήταν ένα τσακ πιο ανεβασμένη η παραγωγή σε θέμα έντασης, ίσως να απογείωνε ακόμα παραπάνω τα τραγούδια αλλά εντάξει, πρόκειται για πταίσμα. Η ουσία είναι πως άξιζε η αναμονή πέντε ετών για να ακούσουμε την καινούργια τους δουλειά κι ελπίζω να μη χρειαστεί να περάσουν άλλα πέντε για την επόμενη.
8/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]
