Τέταρτο album για τους Σουηδορώσους Devourer οι οποίοι αποτελούν πάντα μια αξιοπρεπή (αλλά μέχρι εκεί) πρόταση στο χώρο του black metal. Οι δουλειές τους ακούγονται ευχάριστα, είναι πάντα καλοδουλεμένες και μπορούν να προσελκύσουν οπαδούς του ήχου, αλλά δεν αποτελούν ποτέ την κύρια πρόταση και προτεραιτότητα κάποιου που θέλει να ακούσει κάτι μεγαλειώδες ή κορυφαίου επιπέδου.
Και προφανώς, οι Devourer δεν είναι από τα συγκροτήματα που θα κάτσουν να πειραματιστούν και να δοκιμάζουν διαφορετικά και καινούργια πράγματα στον ήχο τους. Το μοτίβο που έχουν πετύχει και δημιουργήσει μέχρι τώρα, το διατηρούν ακέραιο και απλά προσπαθούν έστω και λίγο να το βελτιώσουν. Βέβαια, όταν παραμένεις ίδιος και απαράλλαχτος, η βελτίωση μπορεί να είναι πολύ μικρή και σε ελάχιστα δυνατά επίπεδα.
Και ειδικά όταν κινείσαι σε μονοπάτια όπου έχουν προηγηθεί άπειρα σχήματα πριν από σένα. Αν δεν τους γνωρίζετε ήδη, οι Devourer κινούνται στο σουηδικό black metal του δεύτερου κύματος, με επιρροές από death. Στο καινούργιο album, το μόνο που αλλάζει είναι ότι αυξάνεται η ποσότητα του death, χωρίς όμως εννοείται να αλλοιώνεται ο ήχος και η ταυτότητα του συγκροτήματος, αλλά ούτε και ο black metal πυρήνας του.
Φυσικά, για άλλη μια φορά το συνθετικό επίπεδο του συγκροτήματος είναι αρκετά υψηλό, αλλά αν είστε από αυτούς που ψάχνουν συνθετική πρόοδο αυτός ο δίσκος σίγουρα δεν κάνει για εσάς. Αντίθετα, αν είστε λάτρεις της παράδοσης στο δεύτερο κύμα του black metal, βασικά λατρεύετε ήδη αυτό το συγκρότημα και περιμένατε πώς και πώς αυτόν το δίσκο. Συγκριτικά με τους προηγούμενούς του, πάντως, θα έλεγα πως είναι ένα κλικ ανώτερος, πολύ ελάχιστα δηλαδή, αλλά κάτι το αντίθετο θα ήταν έκπληξη, λαμβάνοντας υπόψιν την εντελώς safe προσέγγιση του συγκροτήματος.
6/10
Σταύρος Πισσάνος
[email protected]
