Θυμάμαι όταν άκουσα πρώτη φορά το “Stranglehold” το πετσί μου να το πιάνει ανατριχίλα και αυτόματα να μεταμορφώνομαι και εγώ σε έναν fan του Motor City Madman, τίτλος που σίγουρα του αξίζει. Διφορούμενες οι απόψεις βέβαια για το άτομο του, αφού ο ίδιος σαν ακραίος συντηρητικός Αμερικάνος έχει γνώμη για όλα και η γνώμη του δεν είναι ιδιαίτερα αρεστή από το σύνολο των ατόμων που έχω κάνει συζήτηση μαζί τους. Ας αφήσουμε όλα αυτά στην άκρη όμως και ας περάσουμε στο μουσικό κομμάτι του “Shutup &Jam!”, του νέου του άλμπουμ, μετά από 7 ολόκληρα χρόνια που σημειώνει αρχικά την επιστροφή του Derek St. Holmes στην ρυθμική κιθάρα μετά το “Spirit of the Wild” του 1995 και την δυναμική επάνοδο στα αμερικάνικα charts στην θέση Νο 26, κάτι που είχε να συμβεί από το 1978 και το “Weekend Warrior” στην θέση Νο 24. Είναι το άλμπουμ όμως τόσο καλό; Η αλήθεια είναι πως εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν κλασσικό δίσκο με την υπογραφή του Ted Nugent, με full Αμερικάνικο πατριωτισμό και έναν δίσκο που μουσικά τουλάχιστον τον ανασταίνει και στέκεται γερά μπροστά σε όλους αυτούς που επέμεναν να σταματήσει να γράφει μουσική 7 χρόνια πριν. Κομματάρες υπάρχουν αρκετές, όπως τα “Semper Fi”, “She’s Gone” με την συνεργασία του Sammy Hagar, το “Do-Rags and A.45” και το “Never Stop Believing” το οποίο υπάρχει και σε blues εκτέλεση η οποία γαμάει και δέρνει. Γενικά λοιπόν πρόκειται για ένα άλμπουμ το οποίο αν και απευθύνεται κατά κύριο λόγο στους οπαδούς του Ted Nugent αφήνει αρκετά περιθώρια και στους λάτρεις του Rock n’ Roll για να περάσουν στιγμές χαράς και καύλας με το δισκάκι αυτό.
7/10
Κωνσταντίνος Καραγεώργος
[email protected]
Ted Nugent – Shutup & Jam! (Frontiers)
20000
110
