Ο καιρός που συμπαθητικές γιαγιάδες να λένε παραμύθια κατάλληλα για παιδικά αυτιά έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Όλα σκοτεινιάζουν και τα πάντα παίρνουν περίεργες μορφές στο σκοτάδι… Τι να πει κανείς για τους γεμάτους φαντασία συμπατριώτες μας; Ή μάλλον τι να πρωτοπεί… Ότι τολμούν να συνδυάσουν στοιχεία που πολλοί σνομπάρουν; Ότι πετυχαίνουν την τέλεια ισορροπία ανάμεσα στην θεατρικότητα και στην μουσική, μένοντας να επιμένουν εκκεντρικά αλλά όχι υπερβολικά; Ότι τα live shows τους είναι μια ξεχωριστή οπτικοακουστική εμπειρία; Ότι η μουσική τους και τα concept των 2 μέχρι στιγμής δίσκων τους αναζωπυρώνουν τους πιο απόκρυφους παιδικούς μας φόβους (και το απολαμβάνουμε πάραυτα); Θα μπορούσα να γράψω και άλλα τόσα όμως νιώθω ότι ξεφεύγω. Το ‘Didi’s Son’ είναι η επική συνέχεια του ‘Inversed World’ που έρπεται απειλητικά στις κατακόμβες κάθε μυαλού που το ακούει, ταξιδεύοντας το στις σκοτεινές περιπέτειές του καρπού του παραμυθά με το δημιούργημά του, την πριγκίπισσα της ιστορίας του. Τελικά ποια θα είναι η μοίρα του; Τρομερά δυνατά συναισθήματα ξεχειλίζουν από κάθε νότα του τσέλου, των ακουστικών κιθάρων, των ethnic, κατά μια άρρωστη έννοια, τυμπάνων και των απόκοσμων φωνητικών καθώς σε πλαισιώνουν εικόνες του τσίρκου των ευρηματικών κι εξίσου πρωτοπόρων Tigger Lillies’, για τους πιο μυημένους, και για τους υπόλοιπους την άκρως gothic κινηματογραφική ατμόσφαιρα του Tim Burton. Ένας δίσκος που αν δεν πάει πακέτο με τον προκάτοχο του έχεις ήδη χάσει την μισή ιστορία και ομορφιά… Απλά αριστουργηματικό.
9,5/10
Αγγελική Καπίρη
