Μετά από μία διακοπή από παρουσιάσεις σε thrash metal δίσκους, ήρθε η ώρα να επιστρέψω σε αυτό το είδος. Και για να το κάνω αυτό θα πεταχτώ μέχρι τη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου θα βρω τους Eyes of the Living. Ένα συγκρότημα που σχηματίστηκε το 2016 από βετεράνους μουσικούς της σκηνής της Φιλαδέλφειας. Δύο από αυτούς ανήκαν, μάλιστα, και στους Abolish, μια thrash metal μπάντα της δεκαετίας του ‘90.
Μετά το σχηματισμό τους οι Eyes of the Living έπιασαν δουλειά και μέχρι το 2019 είχαν ήδη κυκλοφορήσει δύο ολοκληρωμένους δίσκους, ενώ μοιράστηκαν τη σκηνή με δυνατά συγκροτήματα, όπως οι Children of Bodom, οι Obituary, οι Vicious Rumors και άλλα. Φέτος οι Αμερικανοί επέστρεψαν με την τρίτη τους δουλειά, με τίτλο “Fear Comes Knocking”.
Μπορεί οι Eyes of the Living να ανήκουν στο thrash metal, όμως το thrash τους ξεφεύγει από κλασσικά όρια του είδους. Πρώτα απ’ όλα, η προσέγγισή τους είναι εντελώς μοντέρνα, χωρίς να ενσωματώνουν στοιχεία που θα έφερνε τον ήχο τους προς την old-school αισθητική, με εξαίρεση ίσως κάποια πολυφωνικά μέρη, όπου στο ρεφραίν ενός τραγουδιού τραγουδάει όλο το συγκρότημα μαζί.
Ύστερα, η μουσική των Αμερικανών δεν βασίζεται στις γρήγορες ταχύτητες και στα καταιγιστικά ξεσπάσματα, αλλά παραμένει σε αργές και μεσαίες ταχύτητες στο μεγαλύτερο μέρος του δίσκου. Και για να εξισορροπήσουν την έλλειψη γρήγορων ρυθμών, έχουν δώσει μεγάλη βάση στην ένταση της μουσικής, η οποία πραγματικά βαράει κόκκινο χάρη στις βαριές κιθάρες, το δυνατό παίξιμο στα τύμπανα και στη δίκαση, αλλά και στα φωνητικά του Tim Swisher που είναι φωναχτά καθ’ όλη τη διάρκεια του δίσκου.
Ακόμα και σε πιο αργά σημεία τα δυνατά τύμπανα και οι βαριές κιθάρες, με τα breakdown riffs, δίνουν την ευκαιρία στον ακροατή για ένα καλό headbanging. Και δεν είναι λίγες οι φορές που η μουσική των Αμερικανών, με την ένταση της και τις δυνατές μεσαίες ταχύτητες, φλερτάρει με το groove metal, αλλά και με το μοντέρνο metal, εξαιτίας της μοντέρνας προσέγγισης της μουσικής τους.
Κι ενώ γενικά πρόκειται για ένα δίσκο με πολύ δυνατές συνθέσεις και πολύ πάθος στο εκτελεστικό κομμάτι, χωρίς να το περιμένω, άρχισα μετά από ένα σημείο να νιώθω μια κούραση και μια ανυπομονησία να τελειώσει ο δίσκος. Και νομίζω πως αυτό οφείλεται κυρίως στα φωνητικά, που ενώ κάνουν τα κομμάτια να ακούγονται πιο δυνατά και πιο επιθετικά, μετά από τριάντα, τριανταπέντε λεπτά συνεχόμενων φωναχτών φωνητικών κάπου αρχίζεις και κουράζεσαι και θες μια αλλαγή.
Και αυτή η κούραση δεν σε αφήνει να δώσεις την απαιτούμενη προσοχή σε άλλα πράγματα, όπως είναι οι μελωδίες, τα ωραία riffs και τα σόλο της κιθάρας και το δυνατό παίξιμο στα τύμπανα. Βέβαια, αυτό είναι κάτι που ενόχλησε εμένα, ενώ σε άλλους μπορεί να αρέσει πολύ και να ευχαριστηθούν το δίσκο περισσότερο. Κι εγώ τον ευχαριστήθηκα, αλλά μέχρι ένα σημείο, για το λόγο που εξήγησα παραπάνω.
Αυτό, όμως, δεν αναιρεί το γεγονός πως οι Eyes of the Living έβγαλαν ένα πολύ δυνατό αποτέλεσμα, παίζοντας με πάθος και δίνοντάς τα όλα. Και είναι σίγουρο πως οι οπαδοί της βαριάς μουσικής θα ακούσουν το “Fear Comes Knocking” όσο πιο δυνατά γίνεται και θα χτυπηθούν όσο περισσότερο μπορούν. Αν είστε ένας από αυτούς, τότε θα πρέπει κι εσείς να το ακούσετε.
7/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]
