Οι Finntroll είναι άλλη μία περίπτωση συγκροτήματος που γνωρίζω ονομαστικά για χρόνια αλλά ποτέ δεν έκατσα να ακούσω τη μουσική τους. Το μόνο που θυμάμαι από αυτούς είναι να είχα δει το video clip για το πιο γνωστό τραγούδι τους, “Trollhammaren”, το οποίο είχε πλάκα αλλά μέχρι εκεί.
Τους πήρε πολλά χρόνια να επιστρέψουν στις κυκλοφορίες, αφού από το ξεκίνημά τους το 1997 έβγαζαν κάτι καινούριο κάθε δυο-τρία χρόνια. Το σερί σταμάτησε στο έκτο full-length “Blodsvept” το 2013 και στο χορταστικό από άποψη περιεχομένου live album “Natten Med De Levande Finntroll” το 2014. Έκτοτε, σιωπή.
Η επιστροφή λοιπόν των Φινλανδών γίνεται με το “Vredesvävd” (πες το τρεις φορές γρήγορα) το οποίο έχει δέκα κομμάτια και διαρκεί τριάντα επτά λεπτά. Το ύφος της μπάντας είναι κατά βάση black metal, οι ταχύτητες είναι γρήγορες, τα tremolo-picking riffs υπάρχουν γενικά στη μουσική τους ενώ τα κύρια φωνητικά είναι ακραία.
Πάνω σε αυτά φυσικά υπάρχουν πολλές folk μελωδίες, συμφωνικά στοιχεία, χορευτικοί ρυθμοί καθώς και χορωδιακά φωνητικά σε κάποια refrains. Η ίδια η μπάντα δήλωσε ότι αυτό το album είναι ντροπιαστικά μη μοντέρνο, βίαιο και πιασάρικο ενώ συνδυάζει παλιά και νέα στοιχεία όπως και αρκετά black.
Μπορώ να πω λοιπόν ακούγοντας το “Vredesvävd” ότι συμφωνώ στα περισσότερα. Τα folk στοιχεία δεν φτάνουν τα επίπεδα γελοιότητας άλλων συγκροτημάτων και το black metal είναι το βασικό συστατικό. Η παραγωγή και η κατεύθυνση της μουσικής πάνε προς το old-school, έχοντας μία σκοτεινή ατμόσφαιρα, χωρίς γυαλίσματα και νεοτερισμούς.
Βίαιο δεν το λες φυσικά, τουλάχιστον όμως δεν ακολουθεί την νοοτροπία πανηγυριού που υπάρχει σε πάρα πολλά σχήματα ακραίου folk metal που αποφάσισαν που άρχισαν να ξεπετάγονται σαν μανιτάρια τα τελευταία χρόνια όταν και το συγκεκριμένο είδος απέκτησε μεγαλύτερη δημοσιότητα. Ένα album που αν είσαι οπαδός του σοβαρού extreme folk metal, θα το ευχαριστηθείς. Εγώ δεν είμαι, τουλάχιστον όμως αναγνωρίζω τη σωστή δουλειά που έχουν κάνει.
6/10
Γιώργος Τερζάκης
geo.terzakis@gmail.com
