Από την μαγευτική Λισσαβόνα κατάγονται οι Glasya, οι οποίοι με το “Heaven’s Demise” κάνουν δειλά δειλά τα πρώτα τους βήματα, καθώς αποτελεί και την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά. Αποτελούμενοι από νυν και πρώην μέλη σχημάτων όπως οι Shadowsphere, Enchantya, Urban Tales & My Deception, οι Glasya αρέσκονται στο να παίζουν female-fronted symphonic metal, έτσι όπως έχουν διδάξει στο παρελθόν σχήματα όπως οι Epica, οι Visions Of Atlantis και φυσικά οι προπάτορες όλων, Nightwish. Άλλωστε μόνο τυχαίο δεν είναι, καθώς η frontwoman του Πορτογαλικού σχήματος, Eduarda Soeiro, πριν την ένταξη τους στο σχήμα αποτελούσε την φωνή ενός Nightwish Tribute band, των Nightdream.
Ηχογραφημένο στα The Pentagon Audio Manufacturers Studios με παραγωγό τον Fernando Matias (σ.σ.: ex-Sinistro; Μεγάλη δισκάρα το περσινό “Sangue Cássia”) και έχοντας την συμμετοχή σε αυτό των Paulo Gonçalves (Rasgo), Flávio Lino (Deadlyforce) και Nélson Raposo (σ.σ.: ηθοποιός με καριέρα στο voice-over) καθώς και της βιολίστριας Inna Calori, το “Heaven’s Demise” εμένα προσωπικά με άφησε παγερά αδιάφορο.
Μουσικά το άλμπουμ είναι αυτό που λέμε… “μια από τα ίδια”. Ηχούν σαν άλλη μια μπάντα από αυτές που εγώ αποκαλώ “Ιζνογκούντ”, θέλουν και αυτοί με την σειρά τους να γίνουν Nightwish στην θέση των Nightwish. Όλα μα όλα τα κομμάτια τους φαίνονται να τείνουν προς τα εκεί. Δεν έχουν κάτι το οποίο να σε προσεγγίσει και να πεις “Ωπ, εξαιρετική ιδέα αυτή!”. Αλλά όχι. Δεν σε συναρπάζει κάτι. Είναι αρνητικό το γεγονός ότι η μπάντα δεν μπόρεσε να “φιλτράρει” καταλλήλως τις επιρροές της και να δημιουργήσει κάτι το μοναδικό. Ελπίζω λοιπόν πως στον επόμενο της δίσκο θα κινηθεί προς εκείνη την κατεύθυνση. Εσείς από την άλλη μπορείτε να προσπεράσετε άφοβα…
5/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]
