AlbumsΚριτικές

Grief Collector – En Delirium (Petrichor)

Έχω την αίσθηση ότι για συγκρότημα στο οποίο τραγουδάει ο Robert Lowe, οι Grief Collector έχουν περάσει κάπως απαρατήρητοι. Και εντάξει, στην Αμερική δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ για το παραδοσιακό metal, ειδικά το doom, στην Ευρώπη όμως; Τον ακούσαμε πέρσι στο άλμπουμ των Tyrant αλλά ειλικρινά, ποιος πήρε χαμπάρι αυτόν το δίσκο; Όπως και το προπέρσινο EP των Grief Collector. Και πριν από αυτό, τελευταία φορά τον είχαμε ακούσει στο Psalms For The Dead” των Candlemass το 2012. Τόσο πολύ ζημιά στη φήμη του έκανε η συνήθειά του στις συναυλίες να ξεχνάει τους στίχους;

Τέλος πάντων, το προαναφερόμενο EP των Αμερικάνων άνοιξε την όρεξη σε όσους το άκουσαν, μιας και σηματοδοτούσε τη δισκογραφική επιστροφή του Robert στο παραδοσιακό doom (το sludge το οποίο βρίσκεται στην περιγραφή του Δελτίου Τύπου περιορίζεται σε ρόλο κομπάρσου), αν και δεν προκάλεσε ανατριχίλες όπως ίσως ήθελαν κάποιοι. Το άλμπουμ συνεχίζει από εκεί που έμεινε το EP μουσικά και στιχουργικά αλλά οι συνθέσεις συνεχίζουν να μην προκαλούν ανατριχίλα, παρ’ όλο που η παρουσία και μόνο της φωνής του Robert τις ανεβάζει πολλά επίπεδα.

Και δε μιλάμε για μουσικούς χωρίς εμπειρία στο χώρο, μιας και ο Matt Johnson (κιθάρες, μπάσο) αλλά και ο Brad Miller (τύμπανα) είναι κάπως μπαρουτοκαπνισμένοι. Φαίνεται όμως ότι ενώ έχουν καλές προθέσεις, ακόμα δεν έχουν τις ικανότητες να γράψουν συνθέσεις που να σηκώνουν τις τρίχες. Όχι ότι είναι κακές, ίσα ίσα, αλλά τους λείπει η υπέρβαση. Δε ξέρω αν φταίει ότι τόσα χρόνια είχαμε κακομάθει να ακούμε τη φωνή του Robert δίπλα σε μεγάλους συνθέτες στους Solitude Aeturnus και στους Candlemass αλλά πιστεύω ότι όταν τόσα χρόνια κακομαθαίνεις στα δεκάρια, ένα επτάμιση σου φαίνεται κάπως λίγο ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι. Απλά τονίζει τη συνθετική διαφορά τους.

Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν πέρασα καλά ακούγοντας το δίσκο, το αντίθετο θα έλεγα. Μου είχε λείψει η φωνή του Robert να συνοδεύει συνθέσεις παραδοσιακού doom, αυτό που του ταιριάζει καλύτερα στη φωνή του. Και φαντάζομαι το ίδιο θα συμβεί και σε άλλους φίλους του παραδοσιακού doom. Απλά θα απολαύσετε καλύτερα το δίσκο αν αποφύγετε να κάνετε συγκρίσεις με τα παλαιότερα συγκροτήματά του, γιατί σα σύνολο είναι μεν άρτιο μουσικά αλλά ακόμα δεν έχουν τη χημεία και τη σύνδεση των ξέρετε ποιων. Συν ότι πάνω κάτω έχετε ξανακούσει μουσικά ό,τι υπάρχει στο δίσκο.

7,5/10
Σταύρος Πισσάνος
[email protected]

haursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X