Halcyon Days λοιπόν, βάσει ονόματος ποντάρω σε metalcore/post-hardcore/post-metal. Εν πάση περιπτώσει καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. Και μάλλον έπεσα μέσα. Το Δελτίο Τύπου αναφέρει βασικές επιρροές Architects, While She Sleeps και αυτό κάνει τον συντάκτη αυτής της κριτικής πολύ χαρούμενο. Αρκεί να είναι κάτι πρωτότυπο, ψοφάω να ακούσω κάτι καινούριο και για κάποιο λόγο πιστεύω τα παιδιά από το Ohio θα το καταφέρουν.
Ξεκινάμε με το “Awakening”. Το κομμάτι μας πιάνει από τον λαιμό με το πολύ δυνατό hardcore verse, ενώ το απαλό μελωδικό ρεφραίν είναι υπέροχο. Δεν το περίμενα καθόλου, όπως και το κόψιμο μετά το δεύτερο ρεφραίν. Διαρκεί λιγότερο από τρία λεπτά, με τα στοιχεία του core που αγαπήσαμε. Μακάρι να συνεχίσουμε έτσι. Προχωράμε με το “Hands Of Time” και το πανέμορφο πάντρεμα δυσαρμονίας, ατμόσφαιρας και lead. Εδώ ακολουθούμε ένα πιο emo μοτίβο αλλά οι hardcore επιρροές είναι ακόμα αρκετά εμφανείς.
Για να πέσουν λίγο οι τόνοι, ακολουθεί η ακουστική εισαγωγή του “Shadows”. Είναι πιο συναισθηματικό από τα προηγούμενα με μεγαλύτερη έμφαση στους στίχους. Σε παρόμοια μονοπάτια κινείται και το “Collapsing Walls”. Σε αυτά τα δύο βλέπουμε μία αρκετά εντονότερη καταθλιπτική ατμόσφαιρα, χωρίς όμως να κουράζει. Σε αυτό για εμένα ξεχώρισαν τα πλήκτρα στο ρεφραίν. Η μελωδία έχει κολλήσει στο κεφάλι μου. Περνάμε στο ομότιτλο “Keep Myself From Sinking” και εδώ επιστρέφουμε στο πιο hardcore ύφος της μπάντας. Θα μπορούσα να πω ότι θυμίζει εποχές των While She Sleeps όταν είχαν κυκλοφορήσει το “The North Stands For Nothing”, το οποίο προσωπικά λατρεύω.
Συνεχίζουμε στον πιο «βαρύ» ήχο με το “Collecting Stars”, όπως και έπρεπε. Εδώ βλέπουμε και επιρροές από παλιούς Bullet For My Valentine εποχές του “The Poison”. To κόψιμο οφείλω να παραδεχτώ ότι με έστειλε αδιάβαστο. Δεν το περίμενα καθόλου και έσκασε τέλεια. To χτίσιμο για το “Sleepwalking” ήταν εξαιρετικό και το υπόλοιπο κομμάτι απέδωσε τέλεια το hype που χτίστηκε. Ίσως να είναι και το πιο δυνατό ρεφραίν που έχουμε ακούσει μέχρι τώρα. Είναι τεράστιο ηχητικά και στιχουργικά άρτιο. Για να συνεχίσει το τρομερό σερί έρχεται το “Better Days” με ένα πιο επιθετικό hardcore ύφος, διατηρώντας όμως τη μελωδία και συναισθηματικότητα που μας έδειξε η μπάντα στα προηγούμενα. Ως κερασάκι στην τούρτα έρχεται ένα απίστευτο κόψιμο, με μια υπέροχη μετάβαση στο ρεφραίν.
Φτάνοντας στο τέλος του album, έρχεται το “Face Exposed”. Σε σχέση με τα άλλα του δίσκου περνάει σχετικά απαρατήρητο αλλά εξακολουθεί να είναι ένα πολύ ωραίο τραγούδι. Το “Keep Myself From Sinking” δεν είναι ένα τρομερό album. Είναι όμως ένα πολύ καλογραμμένο album. Όπως και το “Something To Remember Me By” των αγαπημένων To Kill Achilles ξέρει που να σε χτυπήσει. Οπότε ακούστε το και βάλτε το “Sleepwalking” να παίζει στο τέρμα.
8/10
Θανάσης Γκότοβος
[email protected]
