hardcoresuperstar cmontakeonme
Albums

Hardcore Superstar – C’mon Take On Me (Nuclear Blast)

[Option A]

Θυμάμαι τους Hardcore Superstar από το 2007, όταν ήταν ακόμα στη Gain Records. Τότε είχαν κυκλοφορήσει το “Dreamin’ In A Casket” και ήταν απλά μία πολλά υποσχόμενη rock μπάντα από τη Σουηδία. Όταν τους ανακάλυψε η Nuclear Blast τα πράγματα έγιναν πολύ πιο εύκολα. Από τη μία το “Beg For It” και από την άλλη το “Split Your Lip”, έκαναν αυτομάτως τους Hardcore Superstar αστέρες πρώτου μεγέθους. Η νέα πολυαναμενόμενη δουλειά τους, “C’mon Take On Me”, απλά συνεχίζει το καταπληκτικό σερί καλών albums που σπάνια θα συναντήσεις σε hard rock ονόματα του σήμερα. Με μία πρώτη, πρόχειρη ακρόαση, παρατήρησα μία ελαφρά προσέγγιση στους παλαιότερους punk rock δίσκους τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι χάνεται το γνωστό αλήτικο ύφος τους. Εξάλλου η νέα τους δημιουργία έχει ήδη ξεπετάξει νέους poser ύμνους σαν το εξωφρενικά κεφάτο “C’mon Take On Me”, το αναρχο-rock single “Above The Law” (σαφέστατος φόρος τιμής προς Sex Pistols και Dead Kennedys), αλλά και το πρωτοφανές ντουετάκι “Won’t Take The Blame Part 1 & 2”. Οι χαρακτηριστικές ερμηνείες του Jocke Berg κάνουν, ακόμα μία φορά, τους Hardcore Superstar τη μοναδική hard rock μπάντα της Σουηδίας που έχει το δικό της προσωπικό ύφος, ο Vic Zino κεντάει στα solos και τις ρυθμικές μελωδίες, ενώ το ισοπεδωτικό rhythm section των Martin Sandvik και Magnus Andreason αποδεικνύει ξανά γιατί είναι βαθιά ριζωμένο στις τάξεις της μπάντας εδώ και 8 χρόνια. Στο θέμα της μπαλάντας όμως, φαίνεται να το χάνουν λίγο αυτή τη φορά. Κι αυτό γιατί όταν έχεις, ας πούμε, στο ενεργητικό σου συνθεσάρες τύπου “Hope For A Normal Life” και “Run To Your Mama”, μετριότητες σαν τα “Stranger Of Mine” και “Long Time No See” ξαφνικά φαίνονται πολύ λίγες. Ωστόσο, το “C’mon Take On Me” δε δείχνει να υστερεί σημαντικά σε κάποιο τομέα, αφήνοντας την έμπνευση της μπάντας να κάνει τη δουλειά της. Ίσως να φανεί κάπως περίεργη η γενικότερη μείωση των ταχυτήτων συγκριτικά με τα 2 τελευταία albums, αλλά δεν υπάρχει λόγος να μένουν στάσιμοι σε ένα συγκεκριμένο μοτίβο. Συν της άλλης, το “C’mon Take On Me” εκμεταλλεύεται πλήρως τα filler-άκια του. Δες π.χ. τo απίστευτο σώσιμο που κάνει το refrain στο “Because Of You” ή o retro ήχος του Motley Crue-ίστικου “Too Much Business”. Και εδώ, οι Hardcore Superstar δεν αφήνουν τίποτα να πάει χαμένο. Μπορεί να μην είναι τόσο δυνατό όσο περίμενα, όμως όλα τα κλασικά στοιχεία που γουστάρω στη μουσική τους είναι παρόντα. Κέφι, party διαθέσεις, αληταμπουριά, μπόλικος χαβαλές (κυρίως στο “Dead Man’s Shoes”) και πάλι κέφι! Στην τελική, αυτά είναι που κάνουν ένα rock album επιτυχημένο. Μέχρι την επόμενη φορά λοιπόν… The Party Ain’t Over ‘Till They Say So!

8/10

Χάρης Μπελαδάκης

[email protected]

[Option B]

Στο χώρο της μουσικής που γουστάρουμε υπάρχουν οι μπάντες που θέλουμε να τις βλέπουμε να πειραματίζονται και να εξελίσσονται μουσικά, υπάρχουν όμως και αυτές που σε κάθε album θέλουμε να τις ακούμε ακριβώς όπως στα πρώτα albums τους. Στο πέρασμα των σαράντα και βάλε ετών της ύπαρξης του μουσικού είδους που έχει λατρευτεί όσο κανένα άλλο, πιο τρανά παραδείγματα από τους AC/DC και τους Motorhead πολύ αμφιβάλλω αν θα βρεις. Οι Hardcore Superstar από το πρώτο τους κιόλας album έχουν θέσει σαν βάση του ήχου τους το τρίπτυχο Motley Crue/Guns N’ Roses/AC/DC και μάλιστα πολύ πετυχημένα έχοντας ένα σερί εκπληκτικών κυκλοφοριών στο σεντούκι τους όπως τα “Hardcore Superstar”, “Dreamin’ in a Casket”, “Beg for it” και το πιο πρόσφατο “Split your Lip”, ανεβάζοντας το status των Σουηδών σε πολύ υψηλά επίπεδα με τους ανθρώπους της Nuclear Blast να τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση. Φτάνοντας αισίως στο ένατο full length της μπάντας οι απαιτήσεις γίνονται ολοένα και περισσότερες γιατί όπως και να ’χει αυτοί μας καλόμαθαν έτσι. Μπορεί όμως το “C’mon take on me” να σταθεί επάξια ανάμεσα στην υπόλοιπη δισκογραφία του συγκροτήματος; Η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι. Οι Hardcore Superstar δυστυχώς έπεσαν στην παγίδα της επανάληψης, θέλησαν να δώσουν το κάτι παραπάνω αλλά με κάτι αστοχίες τύπου “Long time no see” και “Won’t take the Blame” με τις ξεδιάντροπες Oasis (που τους σιχαίνομαι) επιρροές του πρώτου και τους ανέμπνευστους Bon Jovi των τελευταίων ετών στο δεύτερο, έχασαν το παιχνίδι από τ’ αποδυτήρια. Δεν μπορώ να καταλάβω που πήγε η μπαντάρα των προηγούμενων κυκλοφοριών. Δέχομαι ότι κάποια στιγμή θα γινόταν το στραβοπάτημα και είναι απολύτως λογικό και φυσιολογικό αλλά δεν μπορώ να δεχτώ ένα τόσο κακό album για το επίπεδο των Hardcore Superstar όπως είναι το “C’mon take on me”. Δεν μπορείς να το χαρακτηρίσεις καν σαν μέτριο. Από όλο αυτό το συνονθύλευμα με το ζόρι ξεχώρισα τα “Dead Man’s Shoes” και “Because of you” ως τις πιο αξιοπρεπείς στιγμές του album. Ας ελπίσουμε πως το “C’mon take on me” θα είναι απλά μια κακή παρένθεση για τη μπάντα και στο επόμενο της βήμα τα πάντα θα είναι ξανά στη θέση τους. Μέχρι τότε τους εύχομαι απλά καλή ανάρρωση.

4/10

Παναγιώτης Παπαλεξόπουλος

[email protected]

Greekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X