Ό,τι καινούργιο μαθαίνεις για καλό είναι! Έτσι και με τους Γερμανους Harpyie, ένα συγκρότημα το οποίο δημιουργήθηκε το 2011 και έκτοτε κάθε δυο χρόνια μας προσφέρει και έναν καινούριο δίσκο. Η αρχή έγινε το 2012 με το “Blindflug”, ακολούθησε το “Willkommen Im Licht” το 2013 αλλά η αναγνώριση και τα πρώτα θετικά σχόλια άρχισαν να έρχονται με τα “Freakshow” το 2015 και κυρίως με το “Anima” το 2017. Αισίως έχουμε φτάσει στην πέμπτη τους δουλειά με τίτλο “Aurora”. Ο δίσκος περιέχει δώδεκα συνθέσεις διάρκειας πενήντα τεσσάρων λεπτών.
Εντυπωσιακό το ξεκίνημα για το νέο τους δίσκο με πρώτο κομμάτι το “Mogenstern”, όπου ένας Rammstein ρυθμός θα έλεγα ότι είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Μελωδικό και συνάμα δυναμικό με τα drums να εκρήγνυται. Ακολουθεί το “Sternenfeuer”, ένα αργό μπαλαντοειδές με τη μελωδία από το ρεφρέν θα σας κάνει να την ακούσετε ξανά και ξανά, πραγματικά είναι τόσο εθιστική. Το “Nichts Mehr” είναι ένα ήρεμο και πολύ συναισθηματικό τραγούδι με το ρεφρέν να σε ξεσηκώνει και να χαλάει με όμορφο τρόπο αυτή την ηρεμία. Το “Kompassrosen Welken Nicht” έχει όλα τα στοιχεία μιας κλασικής μελωδικής μπαλάντας, καθώς και την ένταση ενός πολύ καλού ρεφρέν.
Με έντονη την παρουσία του βιολιού ξεκινάει το “Seemann Ahoi”, το οποίο αποκτά μια άγρια σκοτεινή ομορφιά στην συνέχεια ενώ και εδώ το ρεφρέν είναι ιδιαίτερα ρυθμικό και ξεχωρίζει. Κιθάρες, drums και πλήκτρα ενώνονται και προσδίδουν μια πολύ καλή μουσική σύνθεση. Το καλύτερο κομμάτι μέχρι στιγμής του δίσκου. Με το “Kaleidoskop” μέσα από τον πειραματισμό μας ταξιδεύουν καθώς ακολουθούν τα μελωδικά “Ikarus”, “Atlantis” και “Inferno” με πιο πιασάρικους ρυθμούς ενώ το «θυμωμένο» “Vendetta” τα σπάει σε άγριο ρυθμό. Από την άλλη, στο “Blut Und Spiele” ξεχωρίζουν τα ηλεκτρονικά στοιχεία που το πλαισιώνουν και καθώς φτάνουμε στο τέλος με το “Winternachtstraum”, οι Harpyie κλείνουν με μελωδία και συναίσθημα.
Με το πρώτο άκουσμα αυτό που παρατηρείς είναι ότι έχουν διατηρήσει την δικιά τους γλώσσα, τα γερμανικά, κάνοντας τα τραγούδια να ακούγονται με μια ιδιαίτερη αισθητική που μπορώ να πω ότι σε μαγεύει και ας μην καταλαβαίνω τίποτα από ότι λένε. Οι Simon Michael Schmitt και Jan-Phillip Gerkin έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά με την κρυστάλλινη παραγωγή όπου μπορείς να ακούσεις τις λεπτομέρειες από τα πλήκτρα και την μελωδία που είναι και αυτό ένα μεγάλο ατού του δίσκου. Συνοψίζοντας, οι Harpyie δεν φοβούνται να πειραματιστούν και να συνδυάσουν τις μεταλλικές τους επιρροές με ορχηστρικούς ήχους και ηλεκτρονικά στοιχεία, όπου το metal συναντά το folklore δημιουργώντας έναν επικό, μελωδικό και πολύ συναισθηματικό δίσκο.
6/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]
