Οι Holy Knights είναι μία power metal μπάντα από το Palermo της Ιταλίας. Και τα τελευταία χρόνια οι Ιταλοί έχουν γίνει μανούλες στις γρήγορες και επικές συνθέσεις. Το δεύτερο “Between Daylight And Pain” album τους έχει αρκετό ενδιαφέρον στην πρώτη ακρόαση. Διαθέτει ωραία κομμάτια, ταχύτατο rhythm section, όμορφο μεσαιωνικό concept, μπόλικο όγκο στην παραγωγή και γενικά έχει πολλές θετικές στιγμές. Με μία δεύτερη ακρόαση όμως, συνειδητοποιείς πως τα τραγούδια τους είναι για να τα ακούσεις μόνο μία φορά. Και αυτό γιατί λείπει από τα τραγούδια εκείνο το κάτι παραπάνω που θα σε κάνει να τα επαναλάβεις. Στη δεύτερη ακρόαση καταλαβαίνεις ότι προσπαθούν να πετύχουν το χαρακτηριστικό ήχο των Rhapsody, προσθέτοντας συμφωνικά μέρη. Δεν είμαι κατά αυτής της ιδέας, αφού πλέον όλες οι power metal μπάντες έτσι κάνουν. Οι Holy Knights είναι δυστυχώς και αυτοί θύματα της συμφωνικής αναγκαιότητας. Πράγμα που τους αδικεί, καθώς φαίνεται να έχουν ξοδέψει πολύ χρόνο, χρήμα και ιδρώτα για να δημιουργήσουν εντυπωσιακές ενορχηστρώσεις. Κάτι τέτοιο πιστεύω πως πρέπει να σημειωθεί σε αυτήν εδώ την κυκλοφορία. Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι και ειλικρινείς όμως, το “Between Daylight And Pain” βαδίζει και αυτό την power metal πεπατημένη, μην έχοντας κάτι νέο να μας προσφέρει. Και το γεγονός ότι ο πολύ πιο διαδεδομένος Luca Turilli είναι συμπατριώτης τους, κάνει τα πράγματα για τους Holy Knights ακόμα πιο δύσκολα. Συμπερασματικά, το μόνο που έχει να σου δώσει αυτή η δουλειά, είναι 41 ευχάριστα λεπτά ακρόασης και τίποτα παραπάνω.
5/10
Χάρης Μπελαδάκης
