Οι Human Fortress είναι ίσως μια από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις συγκροτημάτων που θα μπορούσαν να είναι πολύ μεγαλύτερα αλλά μάλλον από λάθος χειρισμούς έχασαν το τρένο. Αυτό από μόνο του είναι σίγουρα τραγικό.
Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος, κυκλοφόρησαν ένα πολύ δυνατό ντεμπούτο με το “Lord Of Earth And Heavens Heir” και ο ακόλουθος του “Defenders Of The Crowd” είναι ίσως ένα από τα καλύτερα europower albums. Μετά αποχώρησε ο τεράστιος τραγουδιστής τους αλλά αυτό δεν ήταν το μεγαλύτερο κακό. Κατάφεραν να γκρεμίσουν ότι έστησαν με ίσως το πιο τρισάθλιο europower-meets-core album όλων των εποχών με το “Eternal Empire”. Πέντε χρόνια έπρεπε να περάσουν για να συνέλθει το συγκρότημα και έκτοτε οι δουλειές του είναι καλύτερες αλλά είναι μάλλον αργά.
Και ερχόμαστε στο σήμερα με το “Reign Of Gold” το οποίο κακό δεν το λες αλλά το λες τετριμμένο. Φυσικά και υπάρχουν καλές στιγμές μέσα του όπως το εναρκτήριο “Thunder” ή το “Bullet Of Betrayal” στο οποίο ο Gus Mosanto πραγματικά ανεβάζει το κομμάτι σε άλλο επίπεδο αλλά και το “Martial Valor”. Σε αυτά τα κομμάτια θα ακούσει ο ακροατής τα στοιχεία που έκαναν κάποτε τους Human Fortress ένα συγκρότημα ελπίδα για τον χώρο. Europower με κάποια συμφωνικά σημεία a-la Kamelot.
Από εκεί και πέρα όμως, όλα τα υπόλοιπα προσωπικά μου φάνηκαν αδιάφορα. Δεν άκουσα κάτι που να με εντυπωσιάσει. Ότι άλλο έχουν να μας πουν το έχουμε ξανακούσει. Και ναι υπάρχουν δυνατές στιγμές στον δίσκο και ναι έχει γίνει καλή δουλειά στις κιθάρες όμως αυτά από μόνα τους δεν φτάνουν.
Στα αυτιά μου το “Reign Of Gold” ηχεί ως ένας τυπικός δίσκος, άνευρος σε πολλά σημεία. Χρειάστηκε μια μόνο ακρόαση για να εντοπίσω τα παραπάνω τραγούδια και δύσκολα στο μέλλον θα ακούσω κάποιο άλλο πέρα από αυτά. Το παλεύουν οι Human Fortress αλλά δεν ξέρω αν έχουν πια τα κουράγια.
6,5/10
Μιχάλης Νταλάκος
