Καινούργια μπάντα, παλιοί γνώριμοι… Οι Ignore The Sign μας έρχονται από το Ανόβερο και πρόκειται ουσιαστικά για το σχήμα που έφτιαξε ο τραγουδιστής και multi-instrumentalist Ossy Pfeiffer. Στο line-up θα βρεις πολλά εντυπωσιακά ονόματα, ξεκινώντας για παράδειγμα με τον Steve Mann που το όνομά του φιγουράρει σε άλμπουμ των MSG, των Tytan, Sweet, αλλά και στο “Destiny” των Saxon να κάνει φωνητικά! Στο μπάσο συναντάμε τον Lars Lehmann που έχει ηχογραφήσει για τους UFO καθώς και τη μπάντα του Uli Jon Roth. Οι Ignore The Sign διαθέτουν εκτός από drummer, συγκεκριμένα τον Kristof Hinz που έπαιζε στους Eloy, και έναν percussionist που ακούει στο όνομα Momme Boe και είναι session μουσικός και τακτικός καθηγητής του πανεπιστημίου ΗΜΤΜΗ του Ανόβερου!
Μετά το εντυπωσιακό line-up της μπάντας ας περάσουμε και στην ουσία που είναι η μουσική τους μιας και έως τώρα είχαμε πάρει μόνο μια μικρή γεύση τους, από τα 2 singles που κυκλοφόρησαν μες το 2017. Το “A Line To Cross” αποτελεί το ντεμπούτο άλμπουμ των Ignore The Sign και κινείται στον ευρύτερο χώρο του hard rock. Οι συνθέσεις και το arrangement του άλμπουμ θυμίζουν το παλιό καλό ευρωπαϊκό ροκ με πολύ ενδιαφέρουσες ηλεκτρικές και ακουστικές κιθάρες, και όσα πλήκτρα χρειάζονται. Συνεχίζοντας την ακρόαση του άλμπουμ συνειδητοποίησα πόσο μου έχει λείψει αυτή η μουσική, και ο τρόπος προσέγγισής της. Pure rock χωρίς επιτηδευμένα solos, αλλά με την παρουσία της κιθάρας πάντα αισθητή, χωρίς όμως να θέλει να σου τραβήξει την προσοχή. Επίσης βρίσκω εξαιρετική την χρήση του hammond στα πλήκτρα και όχι τα ανούσια synth sounds που έχουν χιλιοφορεθεί και τελικά δεν προσδίδουν και κάτι ουσιαστικό στην ενορχήστρωση.
O Pfeiffer ανταποκρίνεται πάρα πολύ καλά σαν τραγουδιστής της μπάντας, και παίζει πλήκτρα με πολύ έξυπνο – ενορχηστρωτικά – τρόπο. Ο ήχος του άλμπουμ είναι πολύ ισορροπημένος και το βασικότερο για μένα είναι πως η μίξη του, ταιριάζει με το στυλ της μουσικής. Θέλω να πω πως, οι περισσότερες παραγωγές ενώ είναι πολύ καθαρές και εντυπωσιακές ακούγονται όλες ίδιες, δηλαδή με υπερβολικά μεγάλα τύμπανα, υπεροδηγημένες κιθάρες και ανύπαρκτη δυναμική περιοχή. Αυτή η προσέγγιση παραγωγής μπορεί να λειτουργεί για ένα power metal άλμπουμ, αλλά είναι ολέθρια για μια hard rock κυκλοφορία. Και σε αυτόν τον τομέα οι Ignore Τhe Sign έκαναν πολύ καλή δουλειά, διατηρώντας τη φυσικότητα των οργάνων, με σωστές χροιές, καθαρή μίξη, αλλά και τις δυναμικές που αρμόζουν σε μια τέτοια δουλειά.
Ίσως τα μόνα αρνητικά που βρίσκω στο “A Line To Cross”είναι η χρήση δεύτερων φωνητικών με τρόπο που πολλές φορές παραπέμπουν σε AOR και σε μπάντες με περμανάντ κλπ, που δε θα ‘λεγα ότι είναι από τα καλύτερά μου. Ένα δεύτερο αρνητικό που αφορά πιο πολύ το τεχνικό κομμάτι –το οποίο βέβαια είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με κάθε album και γι αυτό το αναφέρω– είναι πως κάποια κομμάτια του δίσκου ακούγονται χαρακτηριστικά διαφορετικά από άποψη μίξης αλλά και φωνητικής ερμηνείας, δίνοντάς μου την εντύπωση πως γράφτηκαν σε τελείως διαφορετική χρονική περίοδο και κατά πάσα πιθανότητα σε άλλο στούντιο με τελείως διαφορετικό εξοπλισμό κλπ. Δεν σχολιάζω το σε πόσα διαφορετικά στούντιο ή όχι ηχογραφήθηκε το άλμπουμ αλλά το γεγονός ότι κάποια κομμάτια ακούγονται τόσο διαφορετικά που χαλάει η ομοιομορφία του.
Συνοψίζοντας θα έλεγα πως το “A Line To Cross” είναι μια πολύ ωραία δουλειά, με πολύ ωραίο guitar work που είχα καιρό να ακούσω που αξίζει να την ακούσει όποιος ακούει hard rock, και ελπίζω η επόμενη δουλειά των Ignore Τhe Sign να είναι ακόμη καλύτερη.
8.5/10
Γιώργος Αβραμίδης
[email protected]
