Έξι χρόνια πέρασαν από τον τελευταίο δίσκο των Impellitteri και επιτέλους ο δέκατος δίσκος είναι πραγματικότητα. O Chris Impellitteri κυκλοφόρησε το πρώτο του Ep το 1987 και με τις απίστευτες ικανότητες του στη κιθάρα, που θα μπορούσαν να συγκριθούν μόνο με του Yngwie Malmsteen, εν έτη 2015 μας δείχνει ότι το έχει ακόμα. Τα τραγούδια με μία ιδέα 80s στον ήχο, έχουν μία απροσδιόριστη οικειότητα. Δεν λέω ότι είναι αντιγραφή ή επανάληψη, απλά είναι φτιαγμένα για να τα “αναγνωρίζεις” από το πρώτο άκουσμα. Οι στίχοι ευκολομνημόνευτοι και φυσικά τα σόλο σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό. Εισαγωγή στο δίσκο κάνει το ομώνυμο Venom που ίσως είναι το πιο αδύναμο του δίσκου, χωρίς να είναι απαραίτητα κακό, γιατί όταν μπαίνει το Empire of Lies πραγματικά καταλαβαίνεις τη μουσική ιδιοφυΐα του Impellitteri. Επόμενο το We Own the Night, που είναι γραμμένο για να γίνει Heavy metal ύμνος. Με το υπέροχο Nightmare, ο Impellitteri μπαίνει σε λίγο πιο power μονοπάτια και το σόλο σε αυτό το τραγούδι είναι απλά από άλλο κόσμο. Ο δίσκος ίσως είναι ο πιο γρήγορος που έχουν κυκλοφορήσει και η φωνή του Rob Rock απίστευτη, όπως πάντα. Φυσικά δεν μπορώ να αφήσω ασχολίαστο το εξώφυλλο του δίσκου που είναι ένα αριστούργημα. Σχεδιασμένο από τον Ιάπωνα Teru, μοιάζει με αναγεννησιακό πίνακα.
8,5/10
Λία Δαβράδου
