Υπάρχουν τραγουδιστές/στριες που συνοδεύουν για παράδειγμα κάποιο όργανο και χρειάζονται την μουσική πίσω τους για να αναπτύξουν αυτό που θέλουν. Από την άλλη υπάρχουν και άλλοι που η φωνή τους από μόνη της είναι μια ζωντανή ορχήστρα. Το να έχεις μια φωνή που δεν χρειάζεται ορχήστρα για να συμπληρωθεί και να είναι από μόνο της τόσο πλήρης, τόσο γεμάτη είναι κάτι εντελώς ιδιαίτερο. Να είναι η φωνή από μονή της ένα μουσικό εργαλείο, το κεντρικό.
Το “Purge” δεν ξέρω πόσο ηχητικά ανήκει στο περιοδικό μας μιας και τα μονοπάτια που εξερεύνα η πολυτάλαντη και αισθησιακή Louise Lemón μπαίνουν ακόμα και στο χώρο του gospel. Πανέμορφη, ζέστη φωνή με δύναμη και αισθησιασμό χωρίς να γίνεται Kate Bush αλλά να έχει την δική της χροιά. Ίσως ποιο κοντά ηχητικά αλλά όχι τόσο σκοτεινά με την Chelsea Wolfe (έχουν και τον ίδιο παραγωγό). Gospel, indie, dark pop κάπου εκεί ανάμεσα. Μάλιστα, η ίδια τον ήχο της τον ονομάζει “death gospel”.
Δεν νομίζω ότι υπάρχουν και πολλά να πούμε για την Σουηδή Louise Lemón, μιας και είναι η πρώτη της δισκογραφική δουλεία ηχογραφημένη σε μια…στοιχειωμένη καλύβα στην Σουηδία, όπου όπως λέει και η ίδια, μετά πήρε το υλικό και πέταξε για το Seattle για να κάνει την μίξη μαζί με τον Randall Dunn (Sunn O))), Myrkur, Chelsea Wolfe).
Ωραία δουλειά και ωραία φωνή αρκετά διαφορετικό από αυτά που έχουμε συνηθίσει.
7.5/10
Δημήτρης Εμμανουήλ
[email protected]
