Οι Infected Rain έχουν φάει σπρώξιμο από πα-ντού. Ανοίγω Facebook, μπαμ Infected Rain, ανοίγω Instagram, μπαμ Infected Rain. Ανοίγω YouTube και μαντέψτε. Infected Rain. Το όλο σκηνικό μου θυμίζει την εποχή πριν οι Spiritbox κυκλοφορήσουν το αξεπέραστο “Eternal Blue” αλλά εννοείται σε μικρότερη κλίμακα. Δεν έχω ακούσει τίποτα από την μπάντα, ούτε κανένα από τα singles του “Ecdysis”, οπότε η ακρόαση θα είναι παρθένα. Για να δούμε τι έχουν να μας πουν τα παιδιά από τη Μολδαβία.
Ξεκινάμε με το πολύ Motionless In White-οειδές “Postmortem Pt. 1”. Οι επιρροές από τον ήχο των MIW φωνάζουν από χιλιόμετρα, χωρίς όμως να τον αντιγράφουν. Οι φωνητικές μελωδίες είναι πολύ ωραία και έξυπνα γραμμένες, αν και τα κουπλέ μου άρεσαν πιο πολύ από το ρεφραίν. Συνεχίζουμε με το “Fighter”. Δεν ξέρω αν θυμάται κανείς τους Wednesday 13 αλλά το κουπλέ του “Fighter” είναι ακριβώς ο ήχος των Wednesday 13. Από τη μέση και μετά έχει αρκετές αλλαγές αλλά κουράζει αρκετά. Οι μελωδίες δεν υπάρχουν, ενώ το ενδιαφέρον χάνεται γρήγορα.
Το “Longing” κινείται σε παρόμοια κύματα αλλά το παράπονό μου είναι η έλλειψη δημιουργικών riffs. Είναι πολύ απλά και επαναλαμβανόμενα αλλά οι φωνητικές μελωδίες σώζουν την κατάσταση. Κάπως. Το “Goodbye” δεν έχει κάτι να μας πει και δυστυχώς το “Ecdysis” έχει αρχίσει να κουράζει αρκετά χωρίς καν να έχουμε φτάσει στη μέση του δίσκου. Η συνταγή του «κουπλέ, beatdown, μελωδικό ρεφραίν» δεν φαίνεται να έχει τέλος. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι εκτός από επαναλαμβανόμενο, αυτό το μοτίβο δεν είναι και όμορφα εκτελεσμένο.
Ομολογώ ότι απογοητεύτηκα αρκετά. Με το τόσο hype που έχει φάει η μπάντα περίμενα να ακούσω μια από τις κυκλοφορίες της χρονιάς. Ίσως να φταίει ότι έχω λιώσει τον ήχο συγκροτημάτων εμπνευσμένα από ταινίες τρόμου, όπως Motionless In White, Wednesday 13 και Butcher Babies, αλλά πραγματικά τίποτα δεν μου ακούστηκε ιδιαίτερο. Μεγάλη ήττα δυστυχώς…
5/10
Θανάσης Γκότοβος
chuckthanoz@gmail.com