Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο από την κυκλοφορία του “Night Is The New Day” ο Jonas Renkse και η παρέα του μας προσφέρουν την νέα τους δουλειά, ένα EP με 4 κομμάτια-εκ των οποίων τα 3 είναι επανεκτελέσεις και remix κομματιών του προαναφερθέντος album. Σε πρόσφατη συνέντευξη ο ίδιος ο Jonas δήλωσε πως είναι πολύ ευχαριστημένος που το ομώνυμο καταφέρνει και μεταδίδει την μελαγχολική ψυχολογία στον ακροατή, και μάλιστα τόνισε πως αυτό είναι σημαντικό για ένα album. Το θέμα εδώ είναι πως μέσα από το EP χάνουμε ότι μας έδωσαν ένα χρόνο πριν. Το σήμα κατατεθέν τους, το καταθλιπτικό στοιχείο που εν μέρει τους χαρακτηρίζει, διακατέχει την μουσική τους και είναι ένας βασικός λόγος που το κοινό τους αγάπησε τόσο, χάνεται, δίνει την θέση του στον ηλεκτρονικό ήχο. Το “The Day And Then The Shade” ουδεμία σχέση έχει με την αριστουργηματική εκτέλεση που ακούμε στο “Night Is The New Day”. Ξεκινάει με εισαγωγή που θυμίζει ακουστική εκτέλεση, αλλά στην συνέχεια ακούμε μονότονο ηλεκτρονικό στοιχείο και σε σημεία φωνή παραλλαγμένη με εφέ. Στην συνέχεια μπαίνουν πλήκτρα αλλά ο ρόλος τους εδώ είναι να προσθέτουν λίγη μελωδία στην ίσως χείριστη εκτέλεση των Katatonia. Στο “Idle Blood” οι διαφορές είναι μικρές. Ακούγεται περισσότερο η ακουστική κιθάρα προς το τέλος, η φωνή ακούγεται από βάθος και υπάρχουν πάλι ηλεκτρονικά στοιχεία. Το καινούριο τραγούδι “Sold Heart” απογοητεύει, μιας που ο ήχος και η σύνθεση είναι ίδια από την αρχή μέχρι και το τέλος. Πέραν του ότι κιθάρες σχεδόν δεν ακούγονται, ο Jonas δίνει την εντύπωση ότι βαριέται να αλλάξει λίγο την φωνή του, να δώσει νεύρο. Το “The Longest Year” δεν χαρακτηρίζει ούτε στο ελάχιστο τις κυκλοφορίες των Katatonia και δυστυχώς η μπάντα με απογοήτευσε πολύ.
4/10
Μαρία Θεοδωράκη
