[Option A]
Μέτριος δίσκος από τους Ιταλούς, που παίζουν ένα πολύ περίεργο είδος που κατά βάση μπορεί να μπει κάτω από την ταμπέλα Folk / Melodic Death Metal. Μόνο έτσι δεν είναι τα πράγματα στην πραγματικότητα… εδώ μέσα υπάρχουν στοιχεία μέχρι και από Metalcore και Black ενώ τόσο έντονα αρμόνια ούτε Flower Power μπάντες δεν έχουν (υπάρχουν και μερικά σιχαμένα electro σημεία μέσα σε όλα αλλά ευτυχώς πολύ λίγα). Και από επιρροές πρέπει να γίνεται πανικός καθώς το τελικό αποτέλεσμα φέρνει από Children of Bodom και Wintersun σε Eluveitie και Korpiklaani ενώ σημειακά ακούς και από Nightwish εώς Blind Guardian και Hammerfall. Όλα αυτά σε ένα πολύ βιαστικό δέσιμο συνήθως τρίλεπτων κομματιών χωρίς ούτε καν ένα σολίδι εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων Καλά που ξεσκίζονται στα riffs και στις μελωδίες και κάπως το σώνουν (αυτό έλειπε, 8 άτομα είναι, του πούστη δηλαδή!!). Ίσως ένας από τους πλέον ανάλαφρους δίσκους στο ιδίωμα και για μένα βυθισμένος στη μετριότητα αν και προσπαθεί να αναδείξει τελικώς κάτι ‘καινούργιο’. Ευτυχώς κάποιες συνθέσεις εκτός του ότι έχουν ‘νέα πνοή’ έχουν πραγματικά πετύχει αυτό που λέμε ‘ευχάριστο’ και ‘ανέμελο’ άκουσμα και ανεβάζουν κάπως τον μέσο όρο του δίσκου. Κάποια από αυτά που γούσταρα από την αρχή μέχρι το τέλος (γιατί κατά τα άλλα αυτό ήταν το κακό, όλο και κάτι με χάλαγε σε κάθε κομμάτι) ήταν τα ‘Dance of Flies’, το ‘Kronos Heritage’ που το έχουν βγάλει ήδη εδώ και ένα χρόνο και το ‘Shadow’s of Time’ (που είναι και το αγαπημένο μου εδώ μέσα). Πάντως όντας το ντεμπούτο τους, έχω να ελπίζω σε πολλά περισσότερα στο μέλλον αν και δε θα σας κρύψω ότι υπήρχαν και πολλοί που ξετρελάθηκαν με αυτόν το δίσκο οπότε και μόνο για αυτό τσεκάρετε τον, μπορεί να φανώ εγώ ο παράξενος στο τέλος. Η αλήθεια είναι ότι, για μένα, πρέπει πρώτον να ομογενοποιήσουν λίγο καλύτερα αυτό που παίζουν και δεύτερον να εμβαθύνουν λίγο παραπάνω στις συνθέσεις τους.
6/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
[Option B]
Τι κι αν το folk κατάγεται από τη Σκανδιναβία; Οι Ιταλοί Krampus το αναπαράγουν με αέρα και αυτοπεποίθηση Viking κατακτητή! Και όχι απλώς το αναπαράγουν, αλλά το επαναπροσδιορίζουν προσθέτοντάς του μοντέρνα στοιχεία και την επιθετικότητα που του ταιριάζει. Μπορεί να είναι το πρώτο studio άλμπουμ της μπάντας, αλλά το ‘Survival of the Fittest’ διακρίνεται από μια ποιότητα (και στην παραγωγή και στις συνθέσεις) που δύσκολα θα βρεις σε ντεμπούτο και πρωτοφανή επαγγελματισμό. Δε μπορώ να κατατάξω το είδος των Krampus στο αμιγώς folk, και αυτό διότι περιλαμβάνει death φωνητικά, καθώς και καθαρά που παραπέμπουν σε nu metal ήχο. Σχετικά με τον τελευταίο, εντοπίζεται σε αρκετά μέρη συνδυασμένος με τα παραδοσιακά folk όργανα, πάντα (βλ.’Beast Within’), και οφείλω να ομολογήσω ότι το μείγμα αυτό ακούγεται εξαιρετικά πρωτότυπο. Συνθετικά διέκρινα γενικώς εφευρετικότητα και μια ιδιόμορφη δομή στα κομμάτια που τα βοηθά να ξεχωρίσουν από τον σωρό των folk κομματιών (μαζί και με τη στυλιστική μίξη…). Επιπλέον, η επιθετικότητα που προανέφερα υποστηρίζεται κατάλληλα από δυναμικά τύμπανα, heavy κιθάρες και ορμητικά φωνητικά, προκύπτοντας σε ένα ξεσηκωτικό σύνολο. Στιχουργική θεματολογία του άλμπουμ, όχι η αναμενόμενη (μάχες, πλοία κτλ.), καθώς κινείται περισσότερο σε κοινωνικό και ανθρώπινο επίπεδο. Το έχω ξαναπεί, το folk δεν είναι και η αδυναμία μου, όμως αναγνωρίζω την αξία της συγκεκριμένης δουλειάς, καθώς και το γεγονός ότι οι Krampus αποφεύγουν έντεχνα το να παράγουν παρωχημένο ήχο με παραδοσιακά στοιχεία ‘over the top’. Από το άλμπουμ ξεχώρισα το ‘The Pride’ με την απίστευτα αξιομνημόνευτη μελωδική γραμμή στα φωνητικά. Για τους οπαδούς του folk, λοιπόν, και για ακροατές με ανοιχτό μυαλό (και αυτί) το προτείνω ανεπιφύλακτα.
8/10
Μαριάνθη Μακροπούλου
