Είναι από τις μπάντες που πραγματικά τις τρώει η ίδια τους η χώρα αφού η Μέκκα για τους ιδίους φαντάζει μονάχα η Αμερική. Ο λόγος για τους Maplerun οι οποίοι πρόσφατα κυκλοφόρησαν το αριστουργηματικό “Restless”. Ο πολύ καλός φίλος και κιθαρίστας της μπάντας, Ορέστης, μας μίλησε σχετικά με την νέα τους κυκλοφορία.
Συγχαρητήρια Ορέστη για το νέο δισκογραφικό πόνημα των Maplerun. Ανακουφισμένος τώρα που κυκλοφόρησε;
H αλήθεια είναι ότι η κυκλοφορία αυτή πέρασε από χίλια κύμματα μέχρι να φτάσουμε στο σημείο που είμαστε τώρα. Αντιμετωπίσαμε καταστάσεις και συμπεριφορές που δεν περιμέναμε. Η όλη διαδικασία ήταν επίπονη και καθόλου ευχάριστη αν αναλογιστεί κανείς ότι ο δίσκος ηχογραφήθηκε 2 φορές και έκανε να τελειώσει κοντά στα 2 χρόνια. Αυτό που κρατάω είναι ότι αν και κλισέ όλο αυτό μας έκανε πιο δυνατούς και σίγουρα πιο ώριμους και υπομονετικούς..
Τι είδους σχόλια έχετε λάβει μέχρι στιγμής για το “Restless”;
Το “Restless” σαν δίσκος έχει πολλές διακυμάνσεις τόσο μουσικές όσο και συναισθηματικές. Δεν ξέραμε τι να περιμένουμε λοιπόν, οι απαιτήσεις του μέσου ακροατή έχουν ανέβει όσων αφορά αυτό που περιμένει από ένα metal δίσκο. Ευτυχώς για εμάς ο κόσμος αλλά και η πλειονότητα των κριτικών αγκάλιασε την προσπάθεια αυτή.
Ίσως κάποιος δεν γνωρίζει τους Maplerun. Θα ήθελες να του συστήσεις την μπάντα και να μας δώσεις ένα σύντομο βιογραφικό;
Οι Maplerun αποτελούνται από τους Νίκο – Φωνή/Κιθάρα, Ορέστη – Κιθάρα, Chris-Jo στα Drums και Νίκο “The Moor” στο μπάσο. Οι Maplerun ξεκινώντας το 2004 είχαν σαν σκοπό απλά να παίζουν μουσική για προσωπική τους ευχαρίστηση γι’ αυτό και δεν ξεκινήσαμε τα live παρά μόνο όταν είχαμε στα χέρια μας το πρώτο full length δίσκο μας “House On Fire” το 2008. Από και πέρα τα πράγματα πήραν μια περίεργη τροπή καθώς όλα αυτά που ακολούθησαν ήταν πέρα από τις προσδοκίες μας. Η παρουσία μας σε mainstream τηλεοπτικές εκπομπές αλλά και τα 2 Ευρωπαϊκά tour που ακολούθησαν μαζί με πολλά πολλά αλλά που συνέβησαν μας έκαναν να αρχίζουμε να την βλέπουμε λίγο αλλιώς την φάση κάτι που μόνο σε καλό μας βγήκε με τελευταίο επίτευγμα το “Restless” του 2012.
Ποιες διαφορές εντοπίζεις εσύ ανάμεσα στα δυο σας άλμπουμ;
Υπάρχει η φυσική εξέλιξη της μουσικής μας ανάμεσα στα 2 άλμπουμ, αυτό είναι και η βασική τους διαφορά. Σίγουρα το “Restless” θα το χαρακτήριζες πιο βαρύ και σκοτεινό έχοντας όμως στα βασικά στοιχεία των Maplerun που συνάντησε κάποιος και στο πρώτο δίσκο. Η παραγωγή επίσης είναι καλύτερη και τα κομμάτια πιο ώριμα. Πιο πολύ αλλάξαμε εμείς σαν μουσικοί πάντως παρά ο χαρακτήρας της μουσικής των Maplerun.
Που ηχογραφήσατε το δίσκο αυτή την φορά; Υπεύθυνος μίξης ποιος ήταν; Όλα κύλησαν ομαλά;
Μόνο ομαλά δεν πήγε κάτι στην όλη διαδικασία. Λάθη που έγιναν από εμάς όσων αφορά την επιλογή ακατάλληλων στην καλύτερη των περιπτώσεων ανθρώπων μας κόστισε σε χρήμα χρόνο και κυρίως σε ψυχική ηρεμία. Τα κομμάτια ήταν έτοιμα τέλος του 2010 και όλα αυτά καθυστέρησαν στην ολοκλήρωση του κατά 2 χρόνια. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε κατά βάση στα studio Sierra, και στον ιδιωτικό χώρο στον οποίο έχουμε φτιάξει το προβάδικο μας. Δεν θα αναφερθώ σε ονόματα, το μόνο που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου είναι ότι τον επόμενο δίσκο θα τον κάνουμε με άνθρωπο εκτός Ελλάδος.
Όσο για το mastering επιλέξατε να δουλέψετε με τον Ted Jansen στα Sterling Sound Studios στην Νέα Υόρκη. Πως προέκυψε αυτό;
Θέλαμε τον καλύτερο στον κόσμο στο είδος, το όνομα του ήταν Ted Jansen. Απλά!
Στο εξώφυλλο η δουλειά έχει γίνει από τον Travis Smith, ο οποίος έχει εργαστεί με πασίγνωστους καλλιτέχνες. Πως και επιλέξατε τον εν λόγω δημιουργό;
Έχει φτιάξει μερικά από τα αγαπημένα μας άλμπουμ, ταίριαζε και στο σκοτεινό style στο οποίο κινείται και ο δίσκος οπότε και αυτή ήταν μια προφανής επιλογή.
Μουσικά πως θα χαρακτήριζες τους Maplerun; Ποιες θεωρείς ως τις μεγαλύτερες επιρροές σας σαν μπάντα;
Οι Maplerun μουσικά δεν βάζουν όρια, δεν φτιάχνουμε μουσική με γνώμονα να υπηρετεί κάποιο συγκεκριμένο είδος. Αυτός είναι και ο λόγος των πολλών μουσικών επιρροών που κανείς συναντάει στα κομμάτια μας. Είναι λίγα τα κοινά συγκροτήματα που ακούμε όλοι μας, Metallica, Porcupine Tree, Godsmack, Slipknot, Katatonia Radiohead αναφέροντας μερικά από αυτά. Το καλό είναι ότι ο καθένας έχει την ελευθερία να βάλει στοιχεία μέσα στην μουσική μας που θα του άρεσε να ακούει σε κάποιον δίσκο.
Το “Restless” αποτελεί συνολική συνθετική δουλειά της μπάντας; Πως δουλεύετε σε αυτό το τομέα;
Ακριβώς. Πατάμε σε μια βασική ιδέα που φέρνει κάποιος στο στούντιο και από εκεί και πέρα ο καθένας μας προσθέτει αυτό που νομίζει ότι είναι προς το συμφέρον του εκάστοτε κομματιού. Το πιο σημαντικό είναι ότι δεν υπάρχει βιασύνη στο να “κλείσουμε” ένα κομμάτι. Υπάρχουν μουσικά θεματάκια τα οποία προϋπήρχαν από το πρώτο δίσκο και βρήκαν την συνέχεια τους στο “Restless”.
Το video clip πάνω στο κομμάτι “Everytime” πως προέκυψε; Υπάρχουν βλέψεις για δεύτερο;
Θέλαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό στα live shows, οπότε εδώ και λίγο καιρό έχουμε υιοθετήσει την παράλληλη προβολή video την ώρα της συναυλίας. Είναι κάτι που μας άρεσε όταν το βλέπαμε σε μεγάλες παραγωγές και κάτι που τελικά δίνει μια άλλη διάσταση στην συναυλιακή εμπειρία. Το video του “Everytime” δεν είναι video clip με την έννοια του videο clip άλλα το video που παίζει στις συναυλίες την ώρα του κομματιού, απλά βγήκε τόσο καλό που μας ήρθε η ιδέα να το προωθήσουμε δεν είναι όμως το επίσημο video clip του κομματιού. Το επίσημο video clip θέλουμε να είναι κάτι ιδιαίτερο μιας και θέλουμε ότι κυκλοφορεί κάτω από το όνομα Maplerun να είναι μιας συγκεκριμένης ποιότητας.
Υπάρχουν κάποια κομμάτια στο διαδίκτυο από ένα ακουστικό show. Μίλησε μας λίγο γι’ αυτό. ‘
Όπως γνωρίζεις είμαστε 5 άνθρωποι μαζί με τον ηχολήπτη και παιδικό μας φίλο Βαγγέλη που πάνω από όλα τα είδη αγαπάμε να ακούμε και να παίζουμε μουσική. Η όλη διαδικασία του καινούργιου δίσκου μας είχε κουράσει σε τέτοιο βαθμό που να μην θέλουμε να ακούσουμε high gain καταστάσεις για αρκετό καιρό. Από την άλλη μας είναι αδύνατο να μην παίζουμε και μουσική οπότε μέσα από πιο χαλαρά τζαμαρίσματα αποφασίσαμε να κάναμε κάτι ιδιαίτερα εναλλακτικό για εμάς. Λόγω της τελειομανίας βέβαια που μας χαρακτηρίζει βγήκε κάτι ιδιαίτερο μουσικό και όμορφο σε τέτοιο βαθμό που να με κάνει να σκέφτομαι ότι δεν θα με χαλούσε ένα τέτοιο concept δίσκου στο μέλλον.
Η μπάντα στο παρελθόν βρέθηκε να περιοδεύει μαζί με τους Shadow Gallery. Τι μνήμες έχεις από εκείνο το tour; Καλύτερη και χειρότερη στιγμή;
Στην ομορφότερη εμπειρία μας μέχρι τώρα επίτρεψε μου να προσθέσω.. Τελικά φτιάχνει μουσική κανείς για να ταξιδεύει και να την παρουσιάζει ζωντανά, είναι η φυσική πορεία ενός μουσικού και κάτι που καταλάβαμε και εμείς για τα καλά σε αυτήν την Ευρωπαϊκή περιοδεία. Δεν μπορώ να μεταφέρω το συναίσθημα του να είσαι σε tour με λόγια, κοιμάσαι σε μια χώρα, ξυπνάς σε άλλη έξω από το venue που παίζεις το βράδυ και ενώ είναι μεσημέρι είναι έξω από τις πόρτες καμιά 30αριά άτομα να περιμένουν αυτόγραφο από τους Shadow Gallery, μπαίνεις μέσα στο venue και όλα είναι τέλεια οργανωμένα, από το τι θα φας μέχρι το που θα κάνεις μπάνιο μετά την συναυλία. Καλύτερη στιγμή μακράν οι μεταμεσονύχτιες συζητήσεις – αφήγηση ιστοριών μετά από κάθε συναυλία μέχρι να λιποθυμήσεις από την νύστα.. Χειρότερη στιγμή όταν άλλαζες σύνορα την ώρα του ύπνου και στην έπεφταν συνοριοφύλακες τύπου Ράμπο την ώρα που κοιμόσουν..
Έχετε κλείσει κάποιες ζωντανές εμφανίσεις για την προώθηση του νέου δίσκου;
Ναι, παίζουμε αυτήν την Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου στο Κ44 στο Γκάζι. Σε μια συναυλία ξεχωριστή και από άποψης οργάνωσης μιας και θα παίζουμε μόνοι μας αλλά και από άποψης ότι παίζει να είναι η τελευταία συναυλία στην Αθήνα πριν μετακομίσουμε μόνιμα για λίγο καιρό Αγγλία. Αν με ρωτούσε κάποιος ποιό είναι το ένα show που αξίζει να έρθω να δω τους Maplerun θα του έλεγα ανεπιφύλακτα το συγκεκριμένο. Βίντεοπροβολες παράλληλα με ζωντανή μουσική, διασκευές και φιλικές συμμετοχές καθώς και πολύ ηχητικός εξοπλισμός τείνουν προς το συμπέρασμα αυτό. Ο καινούργιος δίσκος σε digipack όπως ακριβώς το σχεδίασε ο Travis Smith, free είσοδος και λογικά και free merchandise, νομίζω ότι και με μια καλή μουσική απόδοση πιάνει το pick που μπορεί να προσφέρει μια μπάντα στον κόσμο που θα παρευρεθεί εκεί..
Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια της μπάντας;
Η Ελλάδα καλώς ή κακώς έχει “μουσικό” ταβάνι. Φτάνεις λοιπόν κάποια στιγμή στην επιλογή ή να το διαλύσεις (όπως με λύπη έχω μάθει για κάποια πολύ καλά bands) ή να γίνεις μονόφθαλμος βασιλιάς ανάμεσα στους τυφλούς ή να πας να το κυνηγήσεις εκεί που δεν αστειεύονται. Η επιλογή για εμάς ήταν προφανής, κανείς δεν πέτυχε τίποτα από τον καναπέ του και δεν λέω γαμάτο το αχνιστό φαγητό της μαμάς και το άραγμα με την κοπέλα σου, από την άλλη όμως αν σου κάτσει θα βγαίνεις να παίξεις σε συναυλίες όπου δεν θα βλέπεις το τέλος του κόσμου. Έχει να κάνει με το πόσο πραγματικά το θέλει κάποιος βασικά. Αν νομίζεις ότι έχοντας απλά 1-2 καλά κομμάτια θα σε υπογράψει η Roadrunner στο εγγυούμαι εγώ πως δεν υπάρχει καμία μα καμία περίπτωση. Αυτές οι εταιρίες όπως πολύ καλά γνωρίζεις και ο ίδιος υπογράφουν συγκροτήματα που έχουν κάνει ένα local buzz και με την λέξη local buzz δεν εννοώ να παίζουν μπροστά στους 100 φίλους τους και να χαίρονται. Ακούγεται πικρόχολο αλλά είναι ευκαιρία να ακουστούν κάποια πράγματα κυρίως και για τα καινούργια παιδιά που μπαίνουν στον χώρο.
Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου Ορέστη. Κλείσε όπως εσύ θες.
Δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορείς να πετύχεις εκτός από αυτό στο οποίο έχεις ήδη αποτύχει μέσα στο μυαλό σου…
Νίκος Σιγλίδης
www.facebook.com/Maplerun1?ref=ts&fref=ts
Band
Νίκος – Φωνή, Κιθάρα
Ορέστης – Κιθάρα
Νίκος “The Moor” – Μπάσο
Χρήστος “Jo” – Τύμπανα
Discography
House Of Fire, 2008
Restless, 2012
